BuG 64 - Bericht uit het Gewisse 18-05-2007 Printversie (7 p)
  

Interludium
Mis-kent wetenschap essentiële data over immigratie?
Npdata volhardt in versterken vooroordelen over migranten

Op initiatief van het Centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding reageert een deel van de gevestigde wetenschap op BuG 59 "Marokkanen steken Italianen voorbij als grootste migrantengroep in België". Twee weken voor de verkiezingen en tot op vandaag figureert npdata prominent als "te bestrijden racisme"  op de website van het Centrum voor voor gelijkheid van kansen en Racismebestrijding, na de Racistische Hond en voor het Homofobia-item. Voor deze campagne tegen "het versterken van de vooroordelen tegenover migranten en allochtonen door de npdate-site" schakelde het centrum als gezagsargument vier gerennommeerde Belgische universitaire instituten in, de UCL, ULG, UCL en de KUL en een deel van hun academisch personeel, de "objectieve wetenschap" dus en dit om elementair statistisch materiaal te ondergraven. Een opinie in Lesoir (2-3/06/07) en De Standaard (2/6/07) en twee weken later nog op Indymedia mocht dit bravourestukje bezegelen. Een opmerkelijk feit toch dat "wetenschap" langs een opiniebladzijde in een krant een "wetenschappelijk debat" voert zonder daar een publicatie of analyse tegenover te stellen. Verfaillie kreeg meer respijt.
 
De 'harde stuff' waar het om gaat is de grafiek www.npdata.be/Nat-1891-2006-c-grafiek-nl.htm en de unieke en historische tabel met vreemdelingen, nieuwe Belgen en erkende vluchtelingen voor alle nationaliteiten in België op 1/1/2006: www.npdata.be/npdata-immigratie-2006-nl-b.xls . Het betreft hier uitsluitend de officiële vreemdelingenstatistiek en de feitelijke Belgwordingen tussen 1980 en 2006, zonder de dynamiek van geboorte- en migratiesaldo van nieuwe Belgen, zoals uitdrukkelijk gesteld, mee te nemen. Door het NIS werd aangegeven dat deze gegevens “grosso modo” klopten en Belga gaf op deze basis de tabel vrij met de vermeldingingen dat geen rekening werd gehouden met geboorten, overlijdens en immigratie van de nieuwe Belgen. En zo ging het bericht dat Marokkanen vanaf 2006 de grootste migranten groep vormden in België, de wereld rond, tot vier Chinese persbureaus toe. Niets aan de hand denk je dan, maar dat is zonder de ‘wetenschap’ gerekend die zich miskend voelt of die misschien essentiële data van immigratie mis-kent? De tabel, en dat is haar grote kracht en verdienste, is uitsluitend gebaseerd op statistische data die vanaf 1990 per nationaliteit gekend zijn en tussen 1980 en 1989 globaal. Voor deze periode wordt een afgeleide berekening gemaakt voortgaande op de vreemdelingenaantallen. Het 'simpel' rekenwerk waar de 'wetenschap' op alludeert is in feite een monnikkenwerk waartoe zij nooit zin in of inzicht in gehad heeft. En npdata heeft daarbij reeds vorig jaar een methodologie ontwikkeld en toegepast om ook de dynamische factoren, geboorte- en migratiesaldo te indiceren en per nationaliteit te berekenen. Maar de update voor 2006 is voor later. Dus stof tot discussie is er nog genoeg, alleen een gedeelte van de ‘wetenschap’ verbrandt liever haar schepen en blaast liever voor hen dissidente meningen op dan er mee in discussie te treden. Maar het ‘gezagsargument’ blijkt op termijn altijd het zwakste. De wereld is rond en dat zal niemand meer betwisten.
 
Als er al een 'wetenschappelijke' reactie nuttig was geweest, en daar is npdata al langer dan vandaag vragende partij naar, zou die eerder in deze lijn kunnen liggen:
- de overlijdens bij Italianen liggen hoe dan ook hoger dan voor Marokkaans immigranten gezien de 40 jaar oudere migratie van de Italianen. Ook de geboorten bij de nieuwe Belgen liggen hoger bij Marokkaanse dan bij Italiaanse nieuwe Belgen. Het moment waarop het aantal Marokkanen dit van de Italianen overstijgt zal in een 'dynamisch perspectief' zeker vroeger gesitueerd worden, en niet later, zoals de 'wetenschap' nu doet veronderstellen. Maar de vraag voor het Centrum en de wetenschap is niet, "wie is nu met het meeste", maar dat het (zeker nu voor de verkiezingen) niet had mogen gezegd worden. Het zelfbesef van wie achteruitgesteld is en de acceptatie van die werkelijkheid door wie er tegen is, begint met de kennis er van. Weten is meten. Eerst zien, dan oordelen en handelen, het is nog altijd Cardijn die voor tweespalten zorgt. En sociologie is een 'toegepaste' wetenschap waar demografie mee enkele elementen voor aanreikt. De 'school' van Ward Leeman's sociologie, waartoe wij ons graag bekennen, staat voor een 'actieve', beleidsvoorbereidende opstelling van de sociologie, waar de socioloog een maatschappelijk problematiek, samen met diegenen die het probleem ervaren, verheft tot 'beleidservaringsgegeven'. En deze sociologie werd na Leemans afscheid aan de sociologie (hij werd politicus en later senaatsvoorzitter) aan de KUL geliquideerd maar ze is levendiger en alleszins meer nodig dan ooit.
- Het belangrijkste 'nieuws' was in feite niet dat de Marokkanen met 'zo veel zijn' maar dat de Italianen 'met zoveel waren' en dat migratie van alle tijden is. En wie zich de moeite troost om de grafiek eens te bekijken zal ook een onderscheid in 'ritme' zien van de Marokkaanse en Turkse immigratie. En zo veel meer, maar het moet wel eerst, zo getrouw mogelijk en op basis van 'officiële cijfers" in beeld komen, en dat is nu juist de verdienste van npdata en BuG 59.
- De helft van de 639.964 nieuwe Belgwordingen tussen 1980 en 31/12/2005 situeert zich na 1998 zodat de impact van geboorte, mortaliteit en migratie hoe dan ook (nog) beperkt is op een levensloop gezien. De demografische dynamiek van het overgrote deel van de oudere Italiaanse migratie (die nog voor 70% vreemdeling is) wordt jaar op jaar exact weergegeven. Voor de nieuwe Belgen is hiervoor geen aparte registratie meer. Dit moet en kan dus zo exact mogelijk geindiceerd worden, ondermeer door te beginnen met de Belgwordingen per nationaliteit nauwkeurig in beeld te brengen.
- De gelijklopendheid van de Marokkaanse met de Italiaanse migratie (zie grafiek) leidde er voor npdata toe aan te geven dat, waar de Italiaanse migratie haar piek in 1980 had, de Marokkaanse, bij eventuele analoge evolutie, in 2016 zou liggen. In feite luidde de boodschap dat elke migratie ‘eindig’ is en dat is heel wat anders dan ‘in een glazen bol’ kijken.
 
Of was het de 'wetenschap' vooral te doen om 'fonds'verwerving, een observatorium en infocentrum voor de migratie, waar blijkbaar al te lang  het budget voor ontbreekt. En was elke aanleiding dan goed om dit even in de aandacht te zetten, zeker als het Centrum voor gelijkheid van kansen en racismebestrijding, hierbij gesteund door twijfelachtige raadgevers, hen daartoe de ruimte bood. Of wordt er al gekandideerd voor het nieuwe kabinet voor migratie in de nieuwe federale regering, en moet de eed van trouw al vooraf afgelegd worden. Wie zal het zeggen?

Het mag het Centrum voor Racismebestrijding een troost zijn dat npdata op een jaar tijd er in geslaagd is alle data en cijfers terug te winnen op het Vlaams Belang die de wetenschap en de meeste universitaire instituten en studiediensten, zonder tegenspraak, aan het Vlaams Belang hadden overgelaten wat immigratie, nationali
teitsverwerving, misdrijvigheid, gevangenschap, verkiezingen, kinderbijslag, onderwijs, werkzaamheid en werkloosheid betreft van immigranten' in België. (linken naar de desbetreffende BuG's)

Npdata troost zich met de gedachte dat zij minstens een factor geweest in wat het Vlaams Belang nu noopt tot 'bezinning', wegens knock-out in Antwerpen en van de kaart in Brussel. Het erkennen van de ethische component die hen in Antwerpen de das heeft omgedaan brengt hen ertoe andere thema's aan te snijden die ook in deze nieuwe demografische situatie succes zouden kennen, zo stelde Filip Dewinter zaterdag 16/06/07in het na-interview voor de VRT in het Vlaams Parlement. En zelf Van Hecke kreeg het de verkiezingsavond over z'n lippen om een Marokkaan die assimileert en gedurende jaren in Vlaanderen verblijft een Vlaming te noemen. Ook het bloed wordt dun in de "Bloed en Bodem" van het Vlaams Belang. Geeft dat al hun "nieuwe lijn" aan in hun vergeefse poging De Decker te winnen die juist op dit punt afgehaakt heeft?

BuG 64 - Vlaams Belang knock-out in Antwerpen, van de kaart in Brussel

26,7% inwoners van Brussel uitgesloten van stemrecht, de democratie ondermijnd
Vooral Europese vreemdelingen lijden onder gebrek aan stemrecht op alle niveau's

Politieke emancipatie zet door: 43,8% nieuwe Belgen in Brussel, 19,9% in Antwerpen
Na Gent (-0,6%)gaat Vlaams Belang achteruit in Antwerpen (-2,1%)en Mechelen (-1%)
In Antwerpen zakt Vlaams Belang met 28,43% zelfs onder haar resultaat van 1999
T.a.v. gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen verliest Vlaams Belang zelfs 4,62%
In Brussel gaat het Vlaams Belang volledig ten onder: het wordt gehalveerd tot 3,2%
Extreem-rechts in Brussel (VB, FN en FNB) gaat met 3,6% achteruit en haalt 6,21%
Extreem-rechts, enige gebied in Brussel waar 'Vlamingen' in de meerderheid zijn
Laat Vlaams Belang de 'vreemde' voor wat hij is op zoek naar de Grote Alliantie?

Met 55 Marokkaanse mannen en vrouwen in debat in Borgerhout.

Gaat het Vlaams Belang ten onder in Antwerpen?, dat was de 'academische' vraag van npdata in BuG 62 als voorbereiding op de debatavond die met 55 Marokkaanse aanwezigen (30 mannen, 25 vrouwen) samenbracht op 8 juni 2007 in hartje Borgerhout. Ja het Vlaams Belang zou ten ondergaan op de plaats waar zij groot geworden zijn, Antwerpen en Borgerhout, mede door de nieuwe Belgen en ook de oude Belgen die nu ook, voor het eerst in Antwerpen, afgehaakt hebben en het Vlaams Belang terugduwen onder hun score van 1999. Met verwondering, maar ook met enig ongeloof werd de demografische analyse gevolgd waarbij werd aangetoond dat er, in vergelijking met 2003, 21% nieuwe kiezers zouden stemmen in kanton Antwerpen, waarvan 4,1% nieuwe Belgen, die maximaal 1,2% invloed konden hebben op de score van het Vlaams Belang. In feite ging het Vlaams Belang met 2,1% achteruit zodat ook de oude Vlamingen afgehaakt hebben.
  
Ontbreken politieke democratie is vooral voor de 16,9% 'Europeanen' in Brussel dramatisch

Het onthouden van stemrecht voor 'vreemdelingen' heeft een pervers effect: vooral de niet-Europese vreemdelingen die nieuwe Belg worden nemen deel aan de politieke democratie op alle niveaus. Het aandeel nieuwe Belgen stijgt proportioneel alleen al door het feit dat de vreemdelingen voor de federale verkiezingen uit de 'noemer' vallen waarop het % nieuwe Belgen op het totaal stemgerechtigden berekend wordt. Zo is 19,9% van de kiesgerechtigden in Antwerpen nieuwe Belg en 43,6% van de Brusselse kiesgerechtigden. Maar de 12,5% vreemdelingen in Antwerpen en de 26,9% in Brussel mogen het 'Huis van de Democratie" niet binnen. Doordat het vooral Europeanen zijn die met alsmaar meer en alsmaar langer in het 'vreemdelingenstatuut' blijven hangen stijgt de impact van de niet-Europese nieuwe Belgen proportioneel in de federale, gemeenschaps- en gewestverkiezingen. En dat is voor hen een goede zaak maar een zeer slechte voor de Europese vreemdelingen en de Belgische samenleving. Ook om die reden, en omwille van het belang van de democratie zelf dient het 'vreemdelingenstemrecht' op alle niveaus ter discussie gesteld. Het is een historisch anachronisme het niet te doen. Dit is des te meer van belang in een perspectief waar de intrinsieke immigratie (dwz immigratie die vooral verbonden is aan de reeds aanwezige immigranten) de komende 15 jaar nog eens 500.000 immigranten naar België zou kunnen brengen (zoals de voorbije 15 jaar het geval geweest is) en daarbij nog de 100.000 'geschoolde' en doelgericht gezochte economische migranten waar de Open VLD het bv over heeft. Hen blijvend uitsluiten van de democratie op gemeenschaps-, gewest-, federaal en Europees niveau ,waarop juist de bevoegdheden liggen die hen raken (belastingen, tewerkstelling, binnenlandse en buitenlandse zaken, enz) is op termijn niet houdbaar.
  

Vreemdelingen en kiesgerechtigde nieuwe Belgen 2003-2007 en totaal Nieuwe Belgen in 2007

Kanton (1)

Zonder

Nieuwe Belg

Bijkomende nieuwe Belg  2003-2007

Nieuwe Belg

 

stemrecht

voor 2003

Nieuwe 18+

Nieuwe Belg

Totaal

in 2007

Schaarbeek

25,7%

47,8%

3,9%

8,5%

12,4%

60,1%

Ukkel

26,0%

26,1%

1,7%

3,7%

5,4%

31,6%

Sint-Jans-Molenbeek

20,4%

36,0%

2,7%

7,6%

10,3%

46,3%

Brussel

28,7%

42,6%

3,2%

8,6%

11,8%

54,4%

Sint-Gillis

40,6%

56,7%

4,0%

9,6%

13,5%

70,2%

Sint-Joost-Ten Node

30,4%

29,1%

2,1%

4,7%

6,8%

35,9%

Elsene

30,8%

23,3%

1,3%

3,4%

4,7%

28,1%

Anderlecht

21,6%

31,0%

2,2%

8,6%

10,8%

41,8%

Gewest Brussel

26,9%

34,8%

2,5%

6,4%

8,8%

43,6%

Antwerpen

12,5%

15,6%

1,3%

2,9%

4,2%

19,9%

Mechelen

6,4%

10,9%

1,0%

2,3%

3,3%

14,2%

Gent

7,8%

10,7%

0,8%

1,7%

2,5%

13,2%

(1) De kantons zijn als volgt samengesteld:

 

 

 

 

Schaarbeek

Evere, Schaarbeek

 

 

 

 

Ukkel

Ukkel, Vorst

 

 

 

 

Sint-Jans-Molenbeek

Ganshoren, Jette, Koekelberg, Sint-Jans-Molenbeek

 

 

Brussel

Brussel

 

 

 

 

 

Sint-Gillis

Sint-Gillis

 

 

 

 

 

Sint-Joost-ten Node

Etterbeek, Sint-Joost-ten-Node, St-Lambrechts-Woluwe, St-Pieters-Woluwe

Elsene

Elsene, Oudergem, Watermael-Bosvoorde

 

 

Anderlecht

Anderlecht, Sint-Agatha-Berchem

 

 

 

Antwerpen

Antwerpen en Zwijndrecht

 

 

 

Mechelen

Mechelen en willebroek

 

 

 

 

Gent

Gent

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   
Op 4 jaar tijd stijgt het aantal nieuwe Belgen met 8,8% in Brussel en 4,2% in Antwerpen
 
Voor de berekening van het aantal bijkomende nieuwe Belgen tot 31/12/2002 werd voortgegaan op de analyse voor de gemeenteraadsverkiezingen en werden de gegevens op kantoonniveau geaggregeerd (zie voetnoot 1 van bovenstaande tabel voor de samenstelling van de kantons). Vanaf 2003 wordt uitsluitend voortgegaan op de "loop van de bevolking" met ondermeer de nationaliteitsverwervingen in het gewest of de stad, en het aantal 14-17-jarigen in 2003 die in 2007 18 jaar geworden zijn. Voor methodologie en bronnen, zie BuG 62 . (Het aandeel nieuwe Belgen bij de nieuwe 18-jarigen wordt nu berekend aan het algemene aandeel verhoogd met 20% gezien de leeftijdsstructuur). Voor Brussel is elk kanton 'heterogeen' samengesteld, het is een mix van 'arm' en 'rijk',  veel en weinig migranten, zodat de relatief hoge of lage cijfers van nieuwe Belgen, behalve voor Sint-Gillis, 'gemiddelden' worden die de situatie in sommige Brusselse gemeenten afvlakken. Voor Antwerpen is dat minder het geval omdat zij enkel met Zwijndrecht een kanton vormen, en Mechelen met Willebroek. 
  
Met 43,6% nieuwe Belgen waarvan 8,8% bijkomend tav 2003, is Brussel op weg om voor de verkiezingen van het gewestparlement 50% kiesgerechtigde nieuwe Belgen te hebben. De politiek erkent deze werkelijkheid en zal er, meer dan in het verleden, de dynamiek en het potentieel ervan ondersteunen en er zijn voordeel aan doen. Ook in Antwerpen is het aandeel nieuwe Belgen over een 'kritisch' punt, ze determineren ten gronde de uitslag, ook op federaal niveau. In de verkiezingsavond is het de aandachtige kijker opgevallen dat de uitslag van de 'kieskring Antwerpen' (Provincie) op een gegeven ogenblik -1,6% voor het Vlaams Belang vermelde. De Bureaus van Antwerpen-stad en Borgerhout waren allicht als eerste toegevoegd in de computer en pas na een kwartier genivelleerd met de andere uitslagen van de bureaus in de stad Antwerpen zodat het in de Provincie Antwerpen uiteindelijk een status quo werd voor het Vlaamse Belang. De 'vooruitgang' van het Vlaams Belang van alle andere Antwerpse kantons is nodig geweest is om de achtergang in het kanton Antwerpen te compenseren. Vanaf deze federale verkiezingen is ook in de kieskring Antwerpen voor het Vlaams Belang de neergang ingeluid.
  

Evolutie uitslagen Vlaams Belang vanaf 1999

 

Kamer

Vlaams

Gemeente

Kamer

Vlaams

Gemeente

Kamer

Kanton (1)

1999

1999

2000

2003

2004

2006

2007

Antwerpen

28,74%

29,59%

32,27%

30,47%

34,88%

33,05%

28,43%

Mechelen

23,80%

23,99%

24,62%

25,52%

31,24%

25,92%

25,52%

Gent

19,38%

19,78%

19,54%

17,35%

21,92%

18,05%

17,35%

(1) Voor de gemeenteraadsverkiezing werd het % herberekend op kantonniveau

 

  
Vergeleken met 2003 verliest het Vlaams Belang 2,1% en zelfs in vergelijking met de uitslag in 1999 gaan zij er op achteruit. Het verlies tav van de gemeenteraadsverkiezingen, herberekend op kantonniveau is 4,62% op achteruit, en dit op 8 maanden tijd. En dat is, zonder dat er een verband hoeft te zijn, hoger dan de score van de Lijst De Decker, die in kanton Antwerpen de kiesdrempel niet haalt.
 
In Brussel wordt Vlaams Belang
over de hele lijn gehalveerd

Vlaams Belang heeft dus in 2003 haar top beleeft in Brussel, die een heuse bergaf geworden is naar haar resultaat van 2007 voor de kamerverkiezingen. Zij verliezen in 2007 47% van hun stemmenaantal van 2003, en dit vrij gelijk uitgesmeerd in de vrij heterogeen samengestelde Brussels kantons. Van 5,99% in 2003 landen zij nu op 3,16%. Zelfs samengeteld met Halle en Vilvoorde, waar een beperkte vooruitgang met 2,00% geboekt wordt, is het resultaat voor Brussel-Halle-Vilvoorde negatief, nl. -0,77%. Het thema van de splitsing van het Arrondissement BHV is door het Vlaams Belang niet verzilverd in de rand rond Brussel. Door de mix van gemeenten in de Brusselse kantons is geen 'lineair' verband vast te stellen tussen aangroei nieuwe Belgen en achteruitgang Vlaams Belang, zoals dit wel met de gemeenteraadsverkiezingen het geval was (zie BuG 36). Het wijst er op dat de achteruitgang van het Vlaams Belang zowel door nieuwe Belgen als de oude Belgen in gelijke mate wordt veroorzaakt.
  

Evolutie resultaat Vlaams Belang - en % nieuwe Belgen - Federale Verkiezingen 2007

 

Vlaams Belang

Bijkomende

Kanton (1)

2003

2007

Evolutie

%-evolutie

nieuwe Belg

Schaarbeek

7,06%

3,28%

-3,78%

-54%

12,4%

Ukkel

3,25%

1,53%

-1,72%

-53%

5,4%

Sint-Jans-Molenbeek

9,10%

4,90%

-4,20%

-46%

10,3%

Brussel

7,12%

3,89%

-3,23%

-45%

11,8%

Sint-Gillis

3,28%

1,71%

-1,57%

-48%

13,5%

Sint-Joost-Ten Node

3,17%

1,77%

-1,40%

-44%

6,8%

Elsene

2,75%

1,46%

-1,29%

-47%

4,7%

Anderlecht

9,66%

5,87%

-3,79%

-39%

10,8%

Gewest Brussel

5,99%

3,16%

-2,83%

-47%

8,8%

Halle-Vilvoorde

16,10%

18,10%

2,00%

12%

 

Brussel-Halle-Vilvoorde

10,30%

9,53%

-0,77%

-7%

 

Antwerpen

30,47%

28,43%

-2,04%

-7%

4,2%

Mechelen

25,52%

24,51%

-1,01%

-4%

3,3%

Gent

17,35%

16,81%

-0,54%

-3%

2,5%

(1) Voor samenstelling kantons, zie eerste tabel

    
In de vermelde Vlaamse kantons is het samengaan van aangroei nieuwe Belgen en achteruitgang Vlaams belang wel vast te stellen, en dit vanaf 2,5% groei van nieuwe Belgen (bij de gemeenteraadsverkiezingen ging stabilisering van Vlaams Belang nog samen met 5% stijging van nieuwe Belgen). De mate van achteruitgang is evenwel ook hier niet enkel te begrijpen vanuit de groeiende impact van de nieuwe Belgen. Ook de oude Belgen haken af, zonder dat dit volledig op rekening te schrijven is van de nieuwe partijen zoals Lijst De Decker. In Gent, waar het Vlaams Belang reeds in 2003 meer dan 2% inleverde tegenover 1999 ging het Vlaams Belang ŕ la limite nog 0,6% achteruit. Enkel in deze drie kantons in Vlaanderen wordt een achteruitgang van het Vlaams Belang vastgesteld. Maar de trend is, ook voor andere kantons en gemeenten gezet.
 
Front National handhaaft zich beter zodat daling extreem-rechts in Brussel 37% bedraagt
 

Het samentellen van de resultaten van het Vlaams Belang en het Front National (met inbegrip van het Front National Belge) smukt het beeld een weinig op, gezien de daling nu 'maar' 37% bedraagt: van 9,81% in 2003 tot 6,21% in 2007. De 'marktpositie' van extreem rechts in Brussel behoort onomstotelijk tot het 'Vlaamse' Vlaams Belang. Het is het enige gebied in Brussel waar de Vlamingen in de meerderheid zijn.
   

Evolutie resultaat Extreem-rechts  en % nieuwe Belgen - Federale Verkiezingen 2007

 

Vlaams Belang + Front National

Nieuwe Belgen

Kanton (1)

2003

2007

Evolutie

%-evolutie

Voor 2003

Bijkomend

In 2007

Schaarbeek

10,69%

5,69%

-5,00%

-47%

47,8%

12,4%

60,1%

Ukkel

6,48%

4,07%

-2,41%

-37%

26,1%

5,4%

31,6%

Sint-Jans-Molenbeek

13,76%

8,65%

-5,11%

-37%

36,0%

10,3%

46,3%

Brussel

11,16%

7,05%

-4,11%

-37%

42,6%

11,8%

54,4%

Sint-Gillis

6,30%

4,00%

-2,30%

-37%

56,7%

13,5%

70,2%

Sint-Joost-Ten Node

6,17%

3,99%

-2,18%

-35%

29,1%

6,8%

35,9%

Elsene

5,37%

3,65%

-1,72%

-32%

23,3%

4,7%

28,1%

Anderlecht

15,37%

10,78%

-4,59%

-30%

31,0%

10,8%

41,8%

Gewest Brussel

9,81%

6,21%

-3,60%

-37%

34,8%

8,8%

43,6%

Halle-Vilvoorde

16,71%

18,90%

2,19%

13%

 

 

 

Brussel-Halle-Vilvoorde

12,75%

11,62%

-1,13%

-9%

 

 

 

(1) Voor de samenstelling kantons zie eerste tabel hierboven

    
Behoudens in het kanton Anderlecht zakt extreem-rechts weg onder de 10% in Brussel. Door de politiek van uitsluiting van de allochtonen en nieuwe Belgen van de Vlaamse identiteit draagt het Vlaams Belang, die Brussel 'laten vallen' en sommige politieke verantwoordelijken zoals Guy Van Hengel een grote verantwoordelijkheid. Op de VGC-raad van 27-04-2007 (waar ook de studiedag VGC en BuG 54 uitvoerig ter sprake kwam) stelde Open VLD-er Van Hengel: "Het is zeer belangrijk om meer mensen van vreemde herkomst in het Brussels hoofdstedelijk gewest contact te brengen met het Nederlands en hen te betrekken bij de Brussels-Vlaamse gemeenschap. Dat betekent uiteraard nog niet dat wij van deze mensen Vlamingen maken." Dat staat diametraal tegenover het statement van voorzitter Open-VLD Somers op de verkiezingsmeeting van ROMJ (het oude Rzoezie)-Mechelen op 26/05/2007 tegenover een overvolle zaal met voor de helft Marokkaanse jongeren: "Jullie zijn Vlamingen zoals iedereen in Mechelen", hetgeen hem een open doekje bezorgde, evenals toen hij stelde dat de hoofddoek in Mechelen geen punt is, ook al waren ze daar binnen Open VLD niet allemaal mee akkoord. De hernieuwde omarming van Brussel door het politieke establishment moet erg hoopvol klinken in de oren van de vele 'allochtonen' die nu ook volop politiek mee de toekomst van de Belgische en Vlaamse hoofdstad en van de Vlamingen in de stad mee zullen dragen. Zelfs de 'ketjes' in Brussel zijn 'allochtoon' geworden.

Jan Hertogen, socioloog

   

Postscript: Eindelijk groter draagvlak voor ‘progressieve’ politiek?
Gepost op Indymedia 13/06/2007

De analyse en termen waarmee verkiezingsuitslagen beoordeeld worden zijn in het zelfde bedje ziek als bij diegenen die verloren hebben. De “linksen” gaan achteruit, de “rechtsen” hebben gewonnen, moet doen geloven dat 8 jaar paars een “linkser” beleid heeft gegeneerd dan wat men nu kan verwachten van de “rechtsen” onder leiding van de CD&V. In de beoordeling moet best deze “rechtse” tweedeling overstegen worden en nagegaan wat er gebeurd is met werknemersbewegingen en arbeidersbelang, ondermeer dit van de immigranten. En dan zou het wel eens kunnen dat met de CD&V het draagvlak voor de ‘progressieven” eerder kan vergroten dan verkleinen. Gedurende die acht jaar is een hele generatie “allochtonen” en jongeren naar boven gekomen die zich geen voorstelling kunnen maken van de negatieve maar ook positieve kanten van de ‘CVP-staat’. Deze beoordeling zal negatiever zijn in de mate ze vanuit het klassieke ‘linkse’ en al of niet vermeende ‘progressieve’ kamp gebeurt. Zo valt het op dat de klassieke links-rechts analyse dicht bij deze van het Vlaams Belang eindigt. Ernstiger is daarbij dat de ‘progressieven’ de CD&V en de kristelijke arbeidersbeweging weer eens in het rechtse kamp duwen. Zo blijft men verliezen natuurlijk. Een andere 'vooringenomen' opinie kan hier wat lucht geven.

Over sossen, tsjeeven en caloten

Na acht jaar paars met Sp-a als belangrijke determinerende factor, is het even verademen wanneer het politieke landschap met de federale verkiezingen 2007 weer opengegooid wordt. De “caloten” en de “tsjeeven”, het koosnaampje van de ‘sossen’ voor de pilaarbijters en katholieken, kunnen na acht jaar hun uitgebreide apparaat weer in stelling brengen. De “katholieke” zuil en haar politieke pleitbezorger de CD&V hebben de retraite van 8 paarse jaren voluit aangewend om onmiddellijk te beginnen aan herstel en opbouw van wat paars, in hun ogen heeft aangericht of niet behartigd. En dat is een andere agenda dan de staatshervorming, veiligheid en gezin waarmee de verkiezingen gewonnen zijn. Want wat wel eens vergeten wordt is dat de CD&V vooral en misschien zelfs in hoofdzaak de emanatie is (en blijft) van de christelijke bewegingen met de christelijke mutualiteit, het ACV en Caritas als centrale motoren. Kerk en staat liggen in België dichter bij elkaar dan men zou denken.

De vlucht van Vandenbroucke en het katholiek breukvlak

De dood van paarsgroen en paars is mede geweest dat zij de religieuze aversie niet hebben kunnen overwinnen en geen banden konden of wilden opbouwen met de “katholieken”, arbeidersbewegingen en vakbonden incluis. Ze konden na vier jaar van afwachten en proberen evenmin rekenen op de (goed)wil van die christelijke zuil om hen de hand te reiken of te redden, behoudens misschien de positieve samenwerking met Demotte, ondermeer rond het Non-Profit sectoraal akkoord. Groen heeft zich de eerste regeerperiode laten kennen als een onwillige en zelfs antisyndicale fractie die mede daardoor de volle rekening gepresenteerd kreeg in 2003. Ook is Vandenbroecke van het federale niveau uit Sociale Zaken over Tewerkstelling naar de Vlaamse gemeenschap gevlucht omdat hij ondermeer bij de katholieken (en ook de PS) z’n krediet verregaand verloren had. Ook dit is een determinerende factor in het verlies van de Spa. Zijn opvolgers Van den Bosche en Vanvelthoven hebben op geen enkel moment het gat kunnen dichten met de “tsjeeven”. De CD&V heeft in een zetel haar teruggang naar de macht, rekenend op het volle potentieel van de katholieke zuil, kunnen plannen en voorbereiden. Dat wil niet zeggen dat het regeerprogramma sociale zaken, tewerkstelling en binnenlandse zaken al uitgetekend is maar het zal verregaand de stempel van CD&V en de christelijke bewegingen dragen, die reeds hun know how en mensen gereed hebben om de kabinetten te bezetten. Ook de ‘allochtone’ factor zal hier allicht voor het eerst in niet onbelangrijke mate aanwezig zijn.

Meer progressief bij rechts dan bij links?

Het ACW, Caritas en de katholieke zuil kan dus weer z’n stempel drukken op een beleid dat misschien ‘progressiever’ zal blijken dan dat van de laatste acht jaar. Want ‘institutioneel’ links is nogal eens rechts wat de concessies aan de eisen van de economische en financiële machten betreft en wat liberaal-rechts oogt, is misschien ‘linkser’ dan men denkt. De wijze bv. waarop het generatiepact dossiermatig is verknoeid vraagt een tweede ronde waarin de christelijke arbeidersbeweging uitdrukkelijker en mét dossier ook politiek aanwezig kan zijn. Hierin kan de ervaring van de Non-Profitsectoren met graduele opbouw van arbeidsduurvermindering volgens de leeftijd (12 bijkomende verlofdagen op 45 jaar, 24 op 50 jaar en 36 op 55 jaar) na haar negatie onder ‘links’ dictaat, mee aan de orde komen. Ook kan met de CD&V opnieuw (meer) ruimte voor zingeving komen, gestoeld op de strijdbaarheid en de verworvenheden van de christelijke arbeidersbeweging, op de basiswerkingen en op de wij-waarden. Ook de solidariteit en de verdere opbouw van de realisaties van de ‘Katholieke Actie’ en ‘Caritas’, ondermeer in de Gezondheids- en Welzijnszorg in al z’n compartimenten zijn gediend met de nieuwe intrede van de CD&V in de macht, zeker als de PS niet meer politiek aanwezig zou zijn. En waar de ‘socialisten’ en ‘groen’ samen met de liberalen mee de wegbereiders waren voor een verdere vermarkting en commercialisering van zorg en welzijn, zullen met de CD&V allicht grotere beschotten geplaatst worden.

Erkenning religiositeit en hoofddoek

Het grote hiaat onder paars is de gebrekkige doorstroom van de ‘religieuze’ dimensie en maatschappijbeeld naar de politiek. Dit is vooral een groot nadeel geweest voor die andere religieuze beweging, de Islam die gedurende 8 jaar paars zelfbewuster is geworden. Hiertoe behoren ook een goed deel van de 326.387 vreemdelingen die tussen 1999 en 2006 Belg geworden zijn en de nieuwe immigratie die in België toegekomen is. Vanuit de oppositie was het gemakkelijker om binnen de CD&V het rechtse discours te vertolken, maar dat zal in de nieuwe regering veel minder het geval zijn. De rechtse fracties in de CD&V zullen tot de orde geroepen worden en zich dienen in te passen in een humaan en progressief project waarin de religiositeit meer dan de voorbije jaren gehonoreerd wordt. De aanwezigheid van de CD&V in de regering kan leiden tot ondersteuning en verzekering van de religieuze symbolen (ondermeer de hoofddoek), het ontwikkelen van een financieel draagvlak voor de Islam, betaling van de imams en alles wat hoort bij de erkenning van een godsdienst zoals jaar en dag voor de katholieken, de caloten en de tsjeeven het geval geweest is. Het anti-katholieke en anti-religieuze chagrijn zal de ontwikkeling van een progressief beleid niet meer in de weg staan. De automatische opname van de migranten en allochtonenverenigingen in het ACW als aparte pijler en de duidelijke uitspraak van het ACV voor het recht een hoofddoek op de werkplek te dragen zijn hierbij al belangrijke breekijzers.

Sociale Maribel, Dienstencheques en Arbeidsduurvermindering 58 en 60+

Ten slotte zal met de CD&V verdere ruimte komen voor een ‘lastenverlaging’ die, zoals de sociale maribel, volwaardige jobs creëert in onder meer de Non-Profitsectoren. Hierin zullen al een gedeelte van de dienstenchequesjobs gerecycleerd kunnen worden. De nieuwe minister van tewerkstelling zal tevens voor de opdracht staan de dienstenchequesmanie die op kosten van de sociale zekerheid is uitgebouwd te saneren en om te zetten in vaste jobs die in de bestaande tewerkstellingskaders wordt geďntegreerd. En zij zal haar regeerperiode kunnen afsluiten met de opmaak van een nieuw sectoraal akkoord voor de Non-Profit in 2010 met de volledige 13de maand, het doortrekken van de ‘biënnale loonsverhogingen zolang men werkt en de verdere uitbouw van de eindeloopbaanregeling tot 48 bijkomende verlofdagen op 58 jaar en 72 voor wie verder werkt na 60 jaar. De regering kan daar best nu al in het regeerprogramma rekening mee houden om niet voor verrassingen te staan.

Jan Hertogen, socioloog