BuG 164– Bericht uit het Gewisse – 18 juli 2012 - Printversie (4 p)

Politieke en andere zin en onzin over Belgwording

Nieuwe wetgeving valoriseert inspanningen die vreemdelingen
al leverden om Belg te worden. Onder betere voorwaarden en
met grotere steun van de overheid zullen meer mensen dan
voorheen langs de Belgwording de weg vrijmaken voor een
grotere politieke, sociale en economische integratie en dit
voor de groeiende groep migranten de laatste jaren.
Plus est en vous, en de vreemdelingen weten het.

Laatste 10 jaar 24% Belgwording van Europese afkomst,
74% van niet-Europese afkomst, inbegrepen 16% Turks.

Tabel: Belgwording per nationaliteit en continent 1990-2009
met onderscheid tussen vreemdelingen en vluchtelingen.
 
BuG 164 on-line                 Printversie BuG 164 (4 blz)

Voor-stelling 1
 
Uit de brief aan een politica van 17/07/2012: "Hierbij de vraag waarom iedereen zo hoog van de toren blaast over de nieuwe Belgwetgeving, alsof de Belgwordingen voor en vooral na 2000 frauduleus, waren, door niet-geïntegreerde Belgen, niet-verdiend en godbetert vooral een zaak van illegalen als we de VRT-journalistiek moeten geloven. Zaak is dat de wetgeving tot nu toe België, onder applaus van de OESO, aan de top van de ‘beschaving’ zet waarbij alle democratische rechten (met inbegrip van het stemrecht) langs de toegankelijke nationaliteit verworven werden door, zeg maar 80% van de inwoners in België van Marokkaanse en Turkse afkomst, om er maar deze 2 te noemen.
 
Maar waarom de nieuwe nationaliteitswetgeving mag toegejuicht worden is omdat het meer en beter dan vroeger vreemdelingen in de gelegenheid zal stellen op eenvoudige(r) wijze Belg te worden, in snellere procedures, zonder, wat de naturalisatie betreft, de willekeur en het opbod, en dat, eventueel met wat vertraging er méér mensen gebruik van zullen maken omdat zij (reeds) geïntegreerd zijn, omdat de voorwaarden hen tot niets méér verplichten dan de meesten nu al doen of wensen, en dat de groep die men viseert in feite altijd al marginaal geweest was en zal blijven. En ook die zal het na verloop wel lukken."
 
Voor-stelling 2
 
Als een bevolkingsgroep van 1,6 miljoen nieuwe Belgen en hun nageslacht, geteld na WO 2, waaronder 478.000 van na 2000 tot 2011, te horen krijgen dat het fout was hen Belg te maken, dat de 'legaliteit' kan aangepast worden, au fur et à mesure, dat de regels die zoiets fundamenteels als het toebehoren tot de nationaliteit zomaar kunnen bijgesteld worden, in een vakantie, zonder echt debat, zonder betrokkenheid van de groepen waar het om gaat, zonder dat de nieuwe Belgen zich al in het politieke machtweefsel genesteld hebben, dan gaat het niet alleen om een politieke degeneratie, maar ook om een intellectuele degeneratie met een bepaalde journalistiek als exponent. De wetenschappelijke en academische centra blinken, zoals altijd in belangrijke maatschappelijke thematiek tegenwoordig, uit door afwezigheid.
 
Het CGKR haalt zichzelf onderuit: 76% van de Belgwordingen zijn niet-Europees
 
"Sinds de snel-Belg wet (deze tendientieuze benaming die niet weg te branden was en is uit het journalistieke jargon nvdr) zijn er meer dan 600.000 vreemdelingen Belg geworden" zo klinkt het beginstatement van de VRT-journalist van dienst op 17/07/2012. VRT had het daarbij over 'buitenlanders" alsof het om over een bepaald soort buitenaardse, alleszins buitenlandelijke wezens gaat.
 
De Standaardjournalist (of Belga) heeft nog de moeite gedaan om er het jaarverslag van het CGKRB van 2011 op na te slaan en wat blijkt (DS-website van 17/07/2012): "Globaal gezien blijven de 'nieuwe Belgen' voornamelijk afkomstig uit de landen van Europa. Daarna komt Noord-Afrika. De voorbije jaren verkrijgen steeds meer mensen uit Subsahara-Afrika en Azië de Belgische nationaliteit. Hun aantal steeg tot respectievelijk 15,9 en 15,2 procent." Ook De Morgen, website 17/07/2012 laat er geen twijfel over bestaat: "Elk jaar verkrijgen zo'n 40.000 mensen de Belgische nationaliteit. De meerderheid van die 'nieuwe Belgen' komt uit Europese landen. Dat blijkt uit de laatst beschikbare cijfers uit het jaarverslag 2011 van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR)".
 
In het jaarverslag staat volgende illustrerende grafiek:
 

In het jaarverslag van het CGKR staat daarenboven volgende weinig tranparante commentaar: 

"Het geheel van ‘Europese’ landen (EU-15, de twaalf nieuwe EU-lidstaten en de andere Europese landen, waarvan ook Turkije deel uitmaakt), is over de afgelopen tien jaar globaal genomen de voornaamste herkomstregio gebleven van de ‘nieuwe Belgen’." (blz  177). Het Centrum bedoelt hiermee dat Europa van de 15, de 12 + andere en mét inbegrip van Turkije, de belangrijkste herkomstregio zijn, naast de andere regio's die dan voor het gemak elk apart genomen worden maar niet samengeteld.
 
Enige duidelijkheid zou minstens moeten aangeven dat Europa (West- én Oost-Europa, maar zonder Turkije) samen van 1990 tot 2009 26% van de Belgwordingen omvatte en dat de 74% andere Belgwordingen betrekking hadden op niet-Europese landen, Turkije inbegrepen.

De Belgwording per nationaliteit van 1990 tot 2009 (laatst gekende gegeven)

Voor een volledig detail per jaar en per nationaliteit, zie Belgwording per nationaliteit en continent 1990-2009 met onderscheid tussen vreemdelingen die Belg werden en vluchtelingen die Belg werden.

Samengevat per continent en 'regio' voor de periode 1990-1999, 2000-2009 en 1990-2009 (tabel BuG on-line):

De laatste 10 gekende jaren (2000-2009) waren 24% van de nieuwe Belgwordingen van Europese afkomst, 12,6% van West-Europese afkomst en 11,4% Oost-Europees. Zonder flauw te doen moet vastgesteld dat 76% van de Belgwordingen de laatste 10 jaar niet-Europese landgenoten betrof, waarvan 44% uit Afrika en 25,3% Azië, waaronder 15,8% uit Turkije. Zelfs als men de Turken, zoals het CGKR (al) bij de Europeanen telt, komt men toch 'maar' aan 39,3% Euro-Turken. Noot: statistisch wordt Turkije door de AD SEI al niet meer bij Azië maar bij Europa geteld.
 
Waarom publiceert het CGKR de AD SEI gegevens van Belgwording niet?
 
Om het verleden voor de toekomst te behouden, en uit respect voor de vreemdelingen die tussen 2000 en 2009 Belg zijn geworden, hierbij de integrale tabel (in BuG-online) op basis van de AD SEI gegeven, de door het Belgische instituut voor de statistiek gevalideerde gegevens (in tegenstelling tot deze van het Jaarverslag van het CGKRB van 2011).
 

 
Voor methodologische toelichting bij deze tabel, zie BuG 147

Na-stelling

De euforie rond de nieuwe wet op de Belgwording heeft een erg cynisch kantje. Het is alsof men tegen z'n kinderen onder de 12 jaar zegt, "Sorry maar eigenlijk hadden jullie er niet moeten zijn, en we zullen zorgen dat er geen meer komen zoals jullie". Als maatschappelijk en sociale destabilisatie kan dat tellen en wie zal er de prijs voor betalen, wie zullen de eerste roepers zijn aan de kant als deze politieke gok, deze afrekening met het (politieke) verleden haar negatieve resultaten zal voortbrengen omdat de voorwaarden voor een reële integratie, de gelijkheid van rechten en plichten, de politieke democratie waar iedereen zo over roept, geschonden zijn. En wie zal dan het 'resultaat' van deze negatieve evolutie inpikken?

Jan Hertogen, socioloog
www.npdata.be