Hoofddoekverbod: racisme vermomd als neutraliteit. 10-26-2007 Printversie

Jan Hertogen, gepubliceerd op indymedia
"Het hoofddoekenverbod of het overwegen ervan is racisme vermomd als neutraliteit dat doet denken aan de Neurenbergerwetten onder het nationaal-socialisme en de anti-Joodse verordeningen van de Duitse bezetters in de 2de wereldoorlog"

Neurenbergerwetten zie: http://nl.wikipedia.org/wiki/Rassenwetten_van_Neurenberg
Voor de anti-Joodse verordeningen zie: http://www.verzet.org/content/view/417/29/1/2/
Welke geschiedkundige of geschiedkundig instituut heeft de kennis en de moed om het verband tussen het 'niet verwerkt nationaal-socialistische verleden' en het actuele 'intellectuele en volkse populisme' duidelijk te maken.

In het volgende decennium zal men allicht de anti-hoofddoekhouding ondubbelzinnigger als een uiting van racisme en stigmatisering beoordelen, gericht tegen een bevolkingsgroep ondermeer op religieuze gronden , zoals in het verleden ook met wetten en reglementen het geval is geweest tegenover de Joden onder het nationaal-socialisme. Voor de joden heeft dit uiteindelijk geleid tot het doel hen als volk/religie te vernietigen.

Ook 'neutraliteit' zou kunnen begrepen worden als een vorm van 'zuiverheid' van menselijk bestaan , ontdaan van de besmetting door religie of niet-rationele factoren. Het zou in de hoofddoekendiscussie evenzeer kunnen gezien worden als een (gedevieerd) product van de Verlichting, zoals ook de 'endlosing' er een gedevieerd product van was.

Het zou misschien goed zijn om vanuit de ‘allochtone’ ervaring en aanwezigheid in België, die om geschiedkundige redenen minder bekend is met de bezetting van Europa onder het nationaal-socialisme en de collaboratie, de huidige werkelijkheid te bekijken. Vooral het niet ten gronde veroordelen en vervolgen van de collaboratie met het nationaalsocialisme en haar ideologie na de 2de wereldoorlog levert nu een belangrijk democratisch deficit. Men zal ook beter de ruimte begrijpen die in feite open gehouden werd voor rechts, xenofobie en racisme, met ondermeer het VB als meest zichtbare emanatie. Maar ook het intellectuele en volkse 'populisme' is in hetzelfde bedje ziek.

Geschiedkunde (licentiaten, wetenschappers) is daarbij nogal eens bemand door een historische 'rechterzijde' en sommige leerkrachten die deze wetenschap zagen/zien als een manier om recht te doen aan de oneer die hun met de nazi’s collaborerende familie en voorouders, werd aangedaan na de oorlog.

Dat de geschiedkunde zich maar eens sterker in het maatschappelijk debat mengt en de hoofddoekdiscussie mee als een historische 'herhaling' duidt.

Naima Charkaoui geeft in haar opinie in De Morgen van 25-10-2007 - klik hier - heel wat elementen om deze stelling te onderbouwen.

Jan Hertogen, socioloog