BuG 382 – Bericht uit het Gewisse – 21 februari 2018
   
BuG 382 on-line                                  Printversie (20p)
     
Theo Francken, de moeder Theresa van de Vluchtelingen?
          
Zie voor alle gegevens de tabel: Asielvraag en opvolging België 1986-2017
    
Hervestiging, Relocatie, Humanitaire Visa, andere Asielvragen, vrijwillige,
begeleide en gedwongen Terugkeer, inkomende en uitgaande Dublinners,
humanitaire/medische Regularisatie, Transmigrant en Wachtregister Asiel.
 
Wie kan er nog aan uit, wie houdt het nog bij, waar vindt men alle cijfers?
Er zijn 3 uitstekende bronnen: CGVS, Myria 2016, Myria 2017 en het Agentschap
Integratie&Inburgering alsmede Eurostat Asiel, Eurostat migratie en OESO-database.
Jaarverslagen CGVS 1986-2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010,
2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017. Alle verslagen zijn parels van info.
  
Geen enkele geeft echter antwoorden op alle vragen in een tijdsperspectief,
zodat npdata alle gegevens samenbrengt in zo lang mogelijke tijdslijnen,
die starten in 1986 en lopen tot 2017, ze overbruggen meer dan 3 decennia.

De laatste 30 jaar waren de grenzen nog nooit zo open, nog nooit zoveel
erkenningen als vluchteling, was de immigratie op zo'n peil dat de erkende
vluchtelingen nog geen 10% van de immigratie uitmaken, nog nooit een
staatssecretaris gehad die enkel langs harde maatregelen in de marge
zijn gezicht van hardliner probeert te redden maar de geschiedenis en
de statistieken zal ingaan als de Moeder Theresa van de vluchtelingen.
  

Beslissingen Statuut Vluchtelingen + Subsidiaire bescherming samen,
in tegenstelling tot vorige pieken van oorlogsvluchtelingen is deze die
Theo Francken te behandelen kreeg, met hulp van de administraties
uitgegroeid tot een echte erkenningspiek met meer positieve dan nega-
tieve beslissingen nl. 57% in 2015, 54% in 2016 en nog 47% in 2017.
      

      

% positieve beslissingen op het totaal beslissingen ten gronde
door het CGVS (zonder beslissingen in beroep) geven aan dat
de administraties onder Theo Francken nog nooit zo'n hoog
% erkenningen hebben toebedeeld aan vluchtelingen, en dit in
een periode van meer dan drie decennia waarin meermaals
oorlogsvluchtelingen in groot aantal asiel gevraagd hebben.


In elk jaar worden beslissingen genomen over asielaanvragen van
vorige jaren. Toekenningen statuut kunnen dan ook niet vergeleken
worden met de asielaanvragen in een jaar. Over een langere tijds-
periode kan het naast elkaar plaatsen van het % goedkeuring op het
aantal betreffende asielvragen en het % goedkeuringen op het aantal
asielaanvragen in een jaar leerrijk zijn, voor wie rekening houdt met
voormelde nuance. En beide %-ges spreken voor zich (en voor Theo?).

De vader van Michel in Humo 20/02/2018:"Theo Francken wekt de indruk
dat hij scoort door streng te zijn". "Dat hij 'denkt' dat hij scoort" moet het zijn.
 Streng is een ethische categorie die moet verhullen dat de toepassing van
de wetgeving legitiem is met een professionele opvolging van de vragen.
Dat Francken de kantjes van het wettelijke opzoekt onder het mom van een
zogezegd aanzuigeffect is een zwaktebod. Omdat het wettelijk beleid, ook in
2015 al, ondermeer door de gestrenge formulering in de brieven, de asiel-
zoekers allerteerde dat België the place to be was, en dat is het nog altijd
ook bij verminderde instroom. Als er al een aanzuigeffect was zijn het niet
de Soedanezen of wie dan ook maar Francken zelf en zijn administratie.
En Francken in Guinee met de boodschap dat, 35% Guineëers worden af-
gewezen, dwz 65% krijgen het statuut, als dat geen aanzuigeffect creëert?
 
Het % asielvraag en toekenning statuut op immigratie maakt duidelijk dat
zowel de aanvragen en zeker het beperkter aantal erkenningen maar een
kleine fractie zijn van de jaarlijkse immigratie van vreemdelingen in België
 

Het % Asielvragers op het totaal aantal vreemdelingen die België binnenkomen
fluctueert na 2000 tussen 10 en 20%, na een 'oorlogspiek' in 1993 en 2000. Ook in
2015 is een piekje van 13% omwille van de (aanvals)oorlog in Syrië (zie donker-
blauwe lijn).  Het % erkende Vluchtelingen en Subsidiair Beschermden situeert
zich  al een kwarteeuw rond de 10% van de immigratie van vreemdelingen, met
een kleine piek in 2016 van 13%, die zal afnemen in 2017 gezien lagere instroom.

De Effectieve Terugkeer vertegenwoordigt 10 tot 12 % van alle emigratie
van vreemdelingen uit België de laatste tien jaar en dat is de helft van de
uitzettingen in de tien jaar daarvoor. Elke uitwijzing is daarom voor Theo
Francken bijna een kwestie van leven of dood. Hard maar inefficiënt kan
zijn beleid genoemd worden, zeker met sterke daling  van de begeleide
terugkeer, waarbij ook de burgers en professionele hulpverleners een
'menselijke' terugkeer konden aanbieden. Dit als alternatief voor de ge-
dwongen repatriëringen, waarbij veiligheidsdiensten onder vuur liggen.

"Terugkeer-schema" zoals opgenomen in Maria-jaarverslag 2016


  


Begeleide vrijwillige terugkeer werd dus afgebouwd en stabiliseert, de ge-
dwongen terugkeer kan dit vooralsnog niet compenseren. Theo Francken
zet nu vooral in op Dublin-terugkeerders, dwz aankomers in andere landen
die doorgereisd zijn naar België en daar asiel aanvroegen. Ook dit is een
verliesbod dat vlugger dan gedacht zal opdrogen. En ook de asielaan-
vragen dalen zodat hij zal moeten leven met de werkelijkheid zoals ze is.

In 2015 waren er 5.955 Dublin-uit verzoeken om Asielvragers terug te sturen
naar het land van binnenkomen. Slechts 828 of 14% werden effectief in 2015
gerepatrieerd. In 2016 werden, zoals blijkt uit de brieven die Theo Francken
aan nieuwe asielzoekers meegeeft, dat in 2016 1.571 werden uitgewezen
volgens het Dublinverdrag ((1.479 volgens de Eurostat-statistiek) hetgeen
maar een fractie is van de Dublinverzoeken van 2015, nl 15%, in 2016 geste-
gen tot 24%. Gezien het hoge aantal Dublin-uit verzoeken in België zal Theo
Francken nog even zoet zijn met het terugsturen van Dublinners zonder
dat er verder onderzoek naar asielrecht dient te gebeuren. Het is misschien
daarom dat men gemakkelijk bij burgers wil binnendringen om deze verkeerd
aanbelande asielvragers te detecteren en te deporteren. Europa is één, behou-
dens om een asielvraag in een land voor alle Europese landen geldig te maken.
  
Wake-up call van UNICEF, UNHCR, IOM, Eurostat and OECD op 15/02/2018:
"Massive data gaps leave refugee, migrant and displaced children in danger"

Zie ook BuG 378 on-line voor het onderscheid tussen Asiel en Migratie

0. Het nulpunt

De laatste deportaties met politie-invallen en het sturen van personen naar landen, gebieden en centra waarvan geen weg terug was dateren van 75 jaar geleden. Enige zorgzaamheid zou kunnen aan de dag gelegd wanneer vergelijkbare procedures zouden ingesteld worden, zeker door politici die erflastig zijn aan diegenen die hier op een veel massaler vlak mee verantwoordelijk voor waren in het verleden. Maar ook toen waren er politieagenten en administraties die hier afstand van namen, betrokkenen verwittigden of in veiligheid brachten, zoals Herman Van Goethem nog op 15/02/2018 in De Standaard aangeeft in een opinie, De Struikelsteen des aanstoots: "Het toeval wil dat Jan De Ridder (politieagent in Deurne, nvdr) in de nacht van 28 op 29 augustus 1942 in burgerkledij Cine Plaza in Deurne is binnengegaan, waar de joden door het korps van Deurne waren samengedreven. Onder de ogen van zijn collega’s haalde hij er twee kinderen weg: Bob Mendes, die later auteur werd, en diens broer." Goed om weten is dat 35 van de 43 gedeporteerde Deurnese agenten de dood vonden in nazikampen, in totaal overleefden 90 Antwerpse politie agenten de nazibezetting niet omwille van hun deelname aan het verzet. Ook de Belgische bevolking, hun administraties en veiligheiddiensten en nu ook de gemeenten zullen niet dulden dat er een nieuwe mensenjacht ontstaat. Rachida Aziz, in haar merkwaardig en verhelderende boek "Niemand zal hier slapen vannacht" over het institutionele racisme stelt het zo: "Als je van een bevolkingsgroep een probleem maakt kom je vroeg of laat altijd uit bij deportatie of uitroeiing. Problematiseren betekent immers dehumaniseren. Mensen verliezen als vertegenwoordigers van 'het probleem' hun individualiteit. De dominante groep wordt gehomogeniseerd en als norm gesteld, een norm waaraan de problematiseerde groep nooit kan voldoen. Een moslimban is het volstrekt logische vervolg van dit proces.... Elk TV-debat lijkt ons een stap dichter te brengen bij deze horror" blz 154.
   
1. Inleidende overwegingen over asiel en migratie

Advocaten in Terzake bekennen dat ze ook niet goed meer weten hoe het allemaal loopt en hoe de rechten van hun cliënten te verdedigen, Myria stelt vragen maar krijgt geen antwoorden over humanitaire visa, geen enkel universitair centrum of professor mengt zich gedocumenteerd in het debat. Ook npdata liet enkele jaren na om haar database over asiel te updaten en wordt nu bij een poging tot update bedolven onder data en vragen. Zodus een tussentijdse stand van zaken met de vraag om aanvulling en zo nodig, correctie. Met z'n allen voor een waardig asiel, te beginnen met een volledig onderscheid tussen asiel en migratie.

Langs het ten onrechte uitvergroten van asiel, dat na 2000 aan 174.578 asielvragers is toegekend, worden de 3,4 miljoen inwoners van België met migratiegrond doelbewust geschaad, terwijl zij het juist zijn die de grote steden, en nu meer en meer de kleinere steden en landelijke gemeenten herbevolken en zo mee de welvaartstaat in België rechthouden. Het zullen de kinderen en kleinkinderen van deze vluchttelingen en migranten zijn die zullen zorgen voor voldoende instroom in de arbeidsmarkt en de zorg zullen geven aan de alsmaar ouder wordende kankeraars en bevolkingsgroepen die in racisme, xenofobie en de vrije spreekruimte op het internet hun eigen welzijn, gezondheid, economisch overleven en oude dag op het spel zetten. Een warm hart voor migratie en asiel is het beste medicijn voor de verkankering van de geesten en depressies omwille van het onvermogen of de onwil de bevolkingsdynamiek te begrijpen en de evoluerende samenleving in al z'n facetten tot zich te laten komen.

2. Parlementaire vraag van 28/2/2011 door Bert Anciaux

Voortgaande op een grafiekje in een BuG-bericht van die tijd stelde Bert Anciaux in 2011 volgende schriftelijke vraag aan de toenmalige staatssecretaris voor Asiel, Immigratie en Maatschappelijke Integratie:

De socioloog Jan Hertogen bewijst al jaren aan de hand van divers bewijsmateriaal, dat asiel en migratiecijfers (bewust) worden uitvergroot en misbruikt door verschillende politieke spelers. Erger nog. Hij stelt ook vast dat de bevoegde ministers of staatssecretarissen niet over de juiste gegevens beschikken en zodoende onmogelijk een correcte weergave van de situatie kunnen geven en - mutatis mutandis - hun beleid baseren op kwestieuze bewijslast.

Volgens Hertogen kan men uit de dynamiek van het wachtregister, de asielaanvragen en de overgang vanuit het wachtregister naar de bevolkingsregisters berekenen hoeveel personen er uit het asielregister 'verdwijnen', dus niet meer officieel in het wachtregister voorkomen en hetzij teruggekeerd zijn hetzij niet meer wettelijk in België verblijven. En dat aantal is hoger dan kan verwacht worden. Het relativeert eveneens de cijfers over de 'beperkte' terugkeer. Deze cijfers spreken trouwens voor zich, want ze bewijzen een spectaculaire vermindering van asielzoekers in het wachtregister van 90.919 op 31/12/2004 tot 47.548 op 01/01/2010. Hierover de volgende vragen:

1) Beaamt de geachte staatssecretaris de redenering van onderzoeker Jan Hertogen dat de evolutie van het wachtregister ook een indicatie geeft over de terugkeer van vreemdelingen? Bevestigt zij de opvatting van Hertogen dat dit essentiële gegevens zijn waarzonder men geen behoorlijk beleid kan voeren? Hoe verklaart zij dat deze gegevens zo slecht beschikbaar zijn en zal zij actie ondernemen om deze gegevens sneller en op consequente wijze ter beschikking te stellen van alle belanghebbenden? 2) Hoeveel personen waren er op 31/12/2010 opgenomen in het strafregister (bedoeld wordt 'Wachtregister, maar dit werd al of niet bewust vervangen door 'Strafregister', nvdr)? Hoeveel bedroeg dit aantal in de volgende kwartalen?

Voor het antwoord zie Vraag nr. 5-3917 d.d. 28 december 2011. Over het Wachtregister asiel worden nog altijd geen cijfers gepubliceerd, maar niet geklaagd, npdata publiceert deze jaarlijks tot op het niveau van de gemeente. Binnen enkele weken zal het Rijksregister de cijfers publiek maken op basis waarvan het aantal asielzoekers in het wachtregister kunnen gegenereerd worden. Myria heeft de asielstatistiek op een hoger niveau getild maar ook zij blijven een aantal antwoorden schuldige gezien het gebrek aan transparantie in vooral de Humanitaire visa.

3. Update tabel met asielvraag, erkenning asiel, terugkeer en bevel tot uitzetting

Als vanuit het meest gedetailleerd gegeven een synthetisch beeld kan groeien dan is het soms best vanuit deze synthese te vertrekken om daarna terug naar het detail te gaan.

Zodus er zijn sinds jaar en dag personen op zoek naar een veiliger en naar een beter leven. Soms is die scheidingslijn niet te trekken. Wij doen het toch door de asielvraag als uitgangspunt te nemen van wat er later mee gebeurt, voorzover dat hiervan een registratie is die op een ondubbelzinnige maar soms benaderende wijze de werkelijkheid kan weerspiegelen. 4 verschillende informaties zijn hiertoe nodig:

1. Hoeveel asielvragers zijn er vanaf een bepaald jaar geweest - Bron: Asielvragers bij het CGVS
2. Hoeveel asielvragen hebben tot verblijfsrecht gevoerd - Bron: Saldo register asiel (Loop van de Bevolk.)
We gaan er van uit dat Hervestiging, Relocatie, Humanitaire visie ook in de asielvraag zijn begrepen.
3. Terugkeer: zelfstandig, begeleid, gedwongen (Dublin, Bilateraal, andere). Terugwijzingen zijn hier niet inbegrepen omdat ze niet geregistreerd worden als asielvraag.
4. Wachtregister asiel, dwz asielvragers waarvoor nog een beslissing dient getroffen of die wachten op terugkeer.
5. Resterend: asielvragers met bevel tot verlaten van het land. Daar bestaat geen statistiek van maar sinds 2000 kunnen zich diverse scenario's hebben voorgedaan: terugkeer zonder melding of registratie, hernieuwde poging tot regulier verblijf, langs gewone immigratie, gezinshereniging tav een persoon die wel asiel verkregen heeft, huwelijk met een Belgische onderdaan of iemand die de Belgische nationaliteit verkregen heeft.
        

       
Als al de afgewezen asielzoekers sinds 2000 in België gebleven zijn en er overleefd hebben dan gaat het om 107.959 personen. Maar laat ons wel wezen, omwille van de hierboven aangehaalde redenen is dit slechts een fractie van dit aantal.

- Terugkeer zonder melding of registratie naar land van oorsprong of ander land
- Hernieuwde poging tot regulier verblijf langs gewone immigratie, gezinshereniging tav een persoon die wel asiel verkregen heeft, studie
- Huwelijk met een Belgische onderdaan of iemand die de Belgische nationaliteit verkregen heeft
- Asielerkenning familielid in een ander land
- ...

Deze grafiek toont evenwel aan dat een goed, of alleszins betere registratie tot een grotere inzichtelijkheid leidt die ook aan de bevolking kan duidelijk gemaakt worden, zonder dat dit moet leiden tot buitenproportionele wettelijke ingrepen die de rechtstaat ondergraven.

4. Evolutie van Erkenning asiel, Saldo Asielregister, Wachtregister Asiel en Regularisatie,

In enkele tabellen wordt de evolutie van diverse, samengaande of samenhangende fenomenen mbt asiel in beeld gebracht.

Drie gegevens worden onder elkaar gezet: 1. Asielvragers (donkerblauw)
 2. Asielerkenning (lichtblauw) en 3. het Saldo van veranderingen van
register (geel), dwz overgang vanuit het asielregister naar het vreemdelin-
genregister en omgekeerd, volledig gelijklopend na 2013. De hogere aantal-
len na 2010 komen voort uit de regularisatiecampagne die volgens schattingen
3/4 asielvragenden uit het Wachtregister asiel betroffen, naast inwoners van
België zonder verblijfspapieren die nooit een asielvraag hadden ingediend.
Na 2013 is de toekenning verblijfsrecht langs regularisatie om humanitaire of
medische redenen volledig stilgevallen, zie de tabel voor gedetailleerde data.
 

Het Asielregister is continue verminderd na 2001 en 2011 door de twee
regularisatieoperaties. De Asielvraag van vooral 2015 voedt daarentegen
verder het Wachtregister Asiel. Door het  verminderd aantal dossiers in
wacht zal het Wachtregister asiel de komende jaren verder opdrogen,
tot er eventueel opnieuw een verhoogde instroom is van asielvragers.
 

De regularisatie betreft in hoofdzaak afgewezen asielzoekers, in een contact met
iemand van de administratie was het antwoord niet negatief op m'n schatting van 3/4
afgewezen asielvragen en 1/4 personen zonder verblijfrecht en zonder asielvraag.

5. Humanitaire Visa - Een opstapje voor Hervestiging en Relocatie?

In welke mate zijn de toegekende Humanitaire visa met hun enorme stijging tot (2.700 in 2017! een toegang gaven tot België langs de gewone immigratieweg, of diende er nog altijd een asielvraag  neergelegd met inschrijving in het Wachtregister asiel als gevolg?. Wat met de 150 Syrische christenen die in 2017 zo'n visum kregen, was dat ook Hervestiging, doen zij nog een asielvraag enz... Wat met de 'Dublinners' waarvoor België het eerste land van aankomst was en die ook effectief door derde landen naar België zijn teruggestuurd. Zitten zij ook in de gewone asielboot, worden zij heringeschreven in het wachtregister en zijn ze uitgeschreven nadat ze naar een ander land gereisd zijn en daar asiel hebben aangevraagd. Wat met door Europa opgelegde of afgesproken Relocaties?
    
Hierbij een samenvattende tabel met de gegevens zoals we ze tot op vandaag hebben kunnen verzamelen. Wie meer volledige en desgevallend gecorrigeerde gegevens heeft, graag. Omdat er zo 'n sterke evolutie geweest is in de Humanitaire visa en de grote switch van Visum C (3 maanden)naar Visum D (12 maanden) zetten we deze nog in een apart tabelletje.

Op onze vraag aan een expert over het verschil tussen Humanitair Visum C en D kregen we volgend antwoord:

"Een visum geeft recht om naar België te komen voor een beperkte periode. Er bestaat een visum kort verblijf (visum type C) en een visum lang verblijf (visum type D).

Als het voorgenomen verblijf niet langer duurt dan 3 maanden, vraagt men een visum voor kort verblijf aan (het “Schengenvisum”= visum type C). Met dit visum kan de houder vrij rondreizen over het grondgebied van de Schengenstaten voor een verblijf van maximum 3 maanden binnen een periode van 6 maanden te rekenen vanaf de datum van de eerste binnenkomst op dit grondgebied. Dit visum kan worden afgegeven voor één binnenkomst, voor twee binnenkomsten of voor meerdere binnenkomsten. Het wordt doorgaans afgegeven voor familiebezoek, toerisme, beroepsafspraken of korte stages of opleidingen.

Als het voorgenomen verblijf langer duurt dan 3 maanden, vraagt men een nationaal visum lang verblijf aan (visum type D). Dit visum is maximum 1 jaar geldig. Het heeft dezelfde gevolgen als een verblijfkaart wat het vrij verkeer binnen het Schengengrondgebied betreft. Het is de houder ervan dus toegestaan zich naar een andere Schengenstaat te begeven voor een totale duur van niet langer dan 3 maanden binnen een periode van 6 maanden te rekenen vanaf de datum van de eerste binnenkomst op het Schengengrondgebied. Dit visum wordt doorgaans afgegeven in het kader van een gezinshereniging, aan werknemers en aan studenten.

Een visum op zich geeft dus nooit toegang tot een onbeperkt verblijf. Daarvoor zal men een andere verblijfsprocedure moeten opstarten: gezinshereniging, asielaanvraag,… In het kader van humanitaire visa zal dit voornamelijk om asielaanvragen gaan. Vanaf dat een persoon een asielaanvraag indient, krijgt hij een verblijfsvergunning voor de duur van de procedure. Hij of zij heeft dan recht op materiële hulp (bed, bad, brood, begeleiding)."

Myria stuurde me nog volgend antwoord door mbt het al of niet inschrijven van personen met Humanitair visum/Hervestigden/Gereloceerden in het Wachtregister asiel.

"Zij die geselecteerd zijn voor hervestiging door de Belgische instanties, komen via een visum D toe in België (vroeger was dit visum C maar na uitspraak HvJ C-638/16 van 7 maart 2017 in visumzaak Syriërs is dit veranderd), meer specifiek een visum om humanitaire redenen om langer dan drie maanden in België te verblijven, op basis van de artikelen 9 (en 13) van de Verblijfswet (Vw). (zie punt 21 en 22 contactverslag Asiel Myria, juni 2017). Na aankomst in België moeten zij wel nog formeel een asielaanvraag indienen.

Toen zij vroeger via een visum C (kort verblijf) kwamen werden zij, na hun asielaanvraag, als zijnde asielzoeker ingeschreven in het wachtregister. Wij vermoeden dat dit nog steeds de praktijk is (aangezien ze nog steeds een asielaanvraag moeten indienen), maar nu dat zij een visum D krijgen, stellen we ons de vraag of er geen instructie is voor de gemeenten om ze al in het vreemdelingenregister in te schrijven.  Wij hebben deze vraag voorgelegd bij het Agentschap Integratie en Inburgering, zij vermoeden dat de hervestigden nog steeds zoals vroeger in het wachtregister worden ingeschreven, maar kunnen hier geen absoluut uitsluitsel over geven. Wij hebben de vraag nu ook voorgelegd aan het VVSG die vermoedelijk wel duidelijkheid kan geven."

Enkele dagen later werd dit aangevuld met informatie van het VVSG: "Ondertussen heeft het VVSG bevestigd dat de praktijk niet veranderd is op dat punt. Dus, hervestigden worden nog steeds ingeschreven in wachtregister, ondanks dat ze nu via een Visum D naar België komen."

Daarmee zijn nog niet alle vragen opgeklaard, bv de criteria bij toewijzing van Humanitaire visa, Hervestiging, Relocatie, en het gebruik van Humanitaire visa, ook de opdeling naar nationaliteit is een essentiële informatie om transparant te zijn.
    
6. Enkele opmerkingen vooraf bij exploratie van de tabel Asielvraag en opvolging België 1986-2016

- In deze opgave van cijfers komen geen inwoners van België voor zonder verblijfsrecht, de 'personen zonder papieren', de 'illegalen'. Dat wil zeggen dat er ook geen transmigranten in voorkomen behoudens wanneer ze asiel aangevraagd hebben.
- De asielvraag is de laatste jaren complexer geworden en het opdelen ervan in 'sluitende' diverse categorieën is daardoor moeilijk of onmogelijk. Toch heeft elke categorie zoals Hervestiging, Relocatie, Humanitaire Visa z'n waarde om apart in beeld te komen ook al mag men ze niet zomaar optellen.
- Uitgangspunt is de Asielvraag zoals maandelijks nauwgezet wordt opgeteld door het Commissariaat-Generaal voor Vluchtelingen en Staatlozen. Het zijn zij ook die de beslissingen nemen.
- Pas in 2016 heeft België zich geconformeerd aan de Europese wetgeving door niet meer (alleen) een statistiek met 'dossiers' op te maken maar met 'personen'. Dat geeft een grote breuk in de tijdsreeksen, die we zo goed als mogelijk proberen op te vangen.
- Niet alle beslissingen zijn definitief. Residuaire bescherming is tijdelijk en geldt maar zolang het risico bestaat. Erkenning als Vluchteling betreft de persoonlijke onveiligheid.
- De Raad voor VreemdelingenBetwistingen is een beroepsinstantie die positieve beslissingen kan nemen en een verblijfsrecht toekennen. De laatste jaren is het voor ons niet mogelijk om uit de jaarverslagen het aantal positieve erkenningen te destilleren. Eurostat geeft wel cijfers over het aantal toekenningen verblijfsrecht na een eerste negatieve beslissing.
- Gezinshereniging na erkenning als Vluchteling is een 'gewone' immigratie wanneer er verblijfsrecht is voor wie toekomt, anders komt hij/zij in de asielprocedure.
- Hervestiging die langs een Humanitair Visum binnenkomt wordt automatisch ook in het wachtregister asiel ingeschreven, zo is ons door Myria meegedeeld die deze info hadden van de VVSG (Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten).
-Relocatie gebeurt in het kader van de verdeling zoals vastgelegd door de EU en betreft contingenten per land.
- Hervestiging is een reeds langer lopend programma waarbij een land zich inschrijft in de opname van een bepaald aantal vluchtelingen .
- Zowel bij Relocatie als Hervestiging gebeurt een onderzoek door de Belgische administratie mbt alle voorwaarden die bij asieltoekenning aan de orde zijn.
- Bij Humanitaire Visa zijn de erkenningsvoorwaarden en de procedures niet (zo) duidelijk. Het gaat om Visum C (maximum "3 maanden) en Visum D (maximum 12 maanden), tijdsperiode waarbinnen men zich kan in orde stellen met het verblijfsrecht of z'n asiel kan aanvragen. De toezegging van Humanitaire Visa  is geëvolueerd van C naar D en zoals gezegd worden deze personen ingeschreven in wachtregister asiel.
- Toepassing van Dublin-akkoorden slaat op uitwijziging van diegenen die in een ander EU-land dan Bëlgië zijn toegekomen en daar naar uitgewezen worden. Andere landen sturen asielvragers terug die in België als eerste land zijn toegekomen.
- Bij afwijzing van asiel en een negatieve beslissing volgt de uitwijzing, ook terugkeer of repatriëring genoemd, die vrijwillig of gedwongen kan gebeuren.
- Wanneer een niet verblijfsgerechtigde nog voor de grenzen wordt onderschept, in Zaventem bv, of op zee, dan wordt hij 'teruggedreven', de zogenaamde 'terugdrijving'. Zij komen dus ook niet in de asielstatistieken voor, ook niet in de 'teruggekeerden', men kan maar 'terug keren' als men ergens ook geweest is/verbleven heeft.
- De beslissing tot weigering van een in-overwegingname in het totaal aantal eindbeslissingen dat het CGVS per maand neemt van een meervoudige asielaanvraag worden meegeteld vanaf 2016.

7. Wie nog mee is en kan volgen kan de tabel exploreren.

Zie voor alle gegevens en grafieken de tabel: Asielvraag en opvolging België 1986-2017. Elkeen wordt uitgenodigd om de tijdsreeksen aan te vullen, te corrigeren of suggesties te doen.



Jan Hertogen, socioloog