|
BuG 359 – Bericht uit het Gewisse – 30
mei 2017
BuG 359 on-line
Printversie (13p)
2.087.231Nieuwkomers in België van 1946 tot 2016
Aantal Nieuwkomers in beeld per jaar, per 5, 10 en 23 jaar
Migratie
is geen gevolg van beleid maar van noodzaak,
wie migratie afwijst maakt zichzelf ongelukkig en steriel
Voor toelichting bij deze grafieken, zie hieronder.
Voor analyses ten gronde, zie
- Tijdschrift Hermes (KUL):
Migratie: het
alsmaar durend geschenk uit de hemel voor België
- Gids op Maatschappelijk Gebied:
Vluchtelingen: komt de berg naar Mozes of gaat Mozes naar de berg?
De evolutie van het aantal 'nieuwkomers' tussen 1946 en
01/01/2016 geeft de impact aan van het aantal nieuwe 'vreemdelingen' die
na WO2 in de burgerlijke
stand in België zijn ingeschreven.
1. Wie is 'nieuwkomer'
Onder aantal 'nieuwkomers' wordt verstaan:
- het aantal binnenkomende vreemdelingen vanuit het
buitenland (immigranten), verminderd met het aantal vreemdelingen dat
terug naar het buitenland gaat (emigranten)
- het aantal asielvragers dat erkenning heeft gekregen en zich inschrijft
in een gemeente verminderd met het
aantal waarvan de subsidiaire bescherming afloopt, zij gaan terug naar het
wachtregister asiel
- het aantal kinderen dat geboren wordt bij verblijfsgerechtigde
vreemdelingen.
- het aantal ambtelijke herinschrijvingen na ambtelijke schrapping
van verblijfsgerechtigde vreemdelingen in een vorig jaar, verminderd met het aantal
ambtelijke schrappingen in een jaar.
2.
Vreemdelingen, Belgwordingen en Nieuwkomers
De evolutie van het aantal vreemdelingen geeft, zoals geweten,
maar een beperkt en onnauwkeurig beeld van de reële evolutie van
'vreemdelingen'' omdat elk jaar een wisselend aantal vreemdelingen Belg
worden. Door evenwel voor elk jaar de evolutie van het aantal
vreemdelingen te verhogen met het aantal Belgwordingen, dwz de
administratief 'verdwenen' vreemdelingen, krijgt men een exact beeld van
het aantal nieuwkomers Met deze methodiek, die de werkelijkheid perfect
weerspiegelt, kan een overzicht opgemaakt van het aantal 'nieuwkomers' van
1946 tot heden ten dage.
3. Evolutie Nieuwkomers en Belgwordingen 1946-2015 per jaar
We vatten dit overzicht dan ook aan met de evolutie van het aantal
Nieuwkomers, waartegen we ook het aantal Belgwordingen uitzetten. Een
overzicht trouwens waarbij duidelijk wordt dat de komende jaren de
Belgwordingen alsmaar meer in de lift zullen zitten, het 'integratie-instrument'
bij uitstek volgens de OESO en de grote verdienste van
Objectief 479.917
na Zwarte Zondag in 1991en vooral de Open-VLD en de MR die met Verhofstadt en Reynders
hun schouders gezet hebben onder de vernieuwing van de
nationaliteitswetgeving in 1999. Als vreemdelingen geen stemrecht krijgen
dan maken wij er Belgen van zo luidde het adagium van de Open-VLD in de tijd van Paars-Groen, waarin CD&V een tijdje op
apegapen stond.
Pas in de weerspiegeling van de werkelijkheid in socio-demografische
overzichten op een langdurige tijdslijn wordt de echte betekenis van bv migratie en van
politieke impact van beleidsbeslissingen duidelijk. Hier worden ze op een
schoteltje gepresenteerd.
Wat men 'het volk' ook wil doen geloven, zowel de immigratie met
nieuwkomers als de Belgwordingen zitten ook met de N-VA (opnieuw) in de
lift. De vluchtelingen vormen daar maar een beperkt onderdeel van.
Naast de 2.087.231 'nieuwkomers' (exacte telling) zijn er in dezelfde
periode 1946-2015 1.169.038 vreemdelingen Belg geworden. Uiteraard leven
die niet meer allemaal en er zijn er die gereïmigreerd zijn na hun
Belgwording. Maar nieuwe Belgen zijn getrouwd en hebben voor nageslacht
gezorgd. Deze zijn niet inbegrepen in bovenstaande evolutie. Het overzicht geeft wel aan hoe nieuwkomers in de loop der
jaren hun stek gevonden hebben in België.
Noot: Inwoners met migratieachtergrond, te onderscheiden van
Nieuwkomers:
Als we spreken over het aantal inwoners met 'migratieachtergrond' op dit
ogenblik moeten de huidige vreemdelingen geteld worden en moet er een berekening
gemaakt van het aantal Belgwordingen in het verleden, gecorrigeerd met het
natuurlijk saldo en het migratiesaldo van deze nieuwe Belgen na hun Belgwording. Hierop gaan we in deze Bug niet in.
Op 01/01/2016 komt de
huidige telling en berekening van inwoners met migratieachtergrond uit op:
3.205.228, zie BuG
BuG 347 on-line Migratie:
gedaan met 'feitenvrije' politiek en opinies, met de maxitabel:
Migratie 1945-2016 - Migratieachtergrond, Nieuwkomers, Moslims.
4. Vertrekpunt: Totaal aantal nieuwkomers tussen 1946 en 01/01/2016
5. Nieuwkomers per
kwarteeuw of daaromtrent
Als de periode 1946-2017, 70 jaar dus, in drie gedeeld wordt komt een
eerste algemene tijdsevolutie tot stand in tijdsdelen van 1/3 of 23 jaar..
Na 'zwarte zondag' in 1991 is in een vergelijkbare tijdsperiode erna de immigratie, dwz de nieuwkomers
meer dan verdubbeld. Het geeft aan,
zoals in het Hermesartikel (zie link hierboven) uitvoerig wordt aangetoond
dat het Vlaams Blok een inadequate reactie was op de ontvolking van
Antwerpen. In feite was de toenmalige immigratie het beginnende antwoord
op de alsmaar grotere roep van het alsmaar groter wordend aantal leegstaande
woning om immigranten. Dat was meers speciaal ook het geval in de buurten waar het nationaalsocialisme,
in samenwerking met de Antwerpse administratie en delen van de bevolking,
meegewerkt hebben aan de vernietiging van de Antwerpse joden in WO2.
Maar meer nog wordt duidelijk dat het ontstaan en de verankering van het
Vlaams Blok er voor gezorgd heeft dat de de anti-migratiestem politiek
monddood is gemaakt. Iets wat zich trouwens aan het herhalen is met de
N-VA die voor het eerst, en allicht ook voor het laatst politiek aan de bak
gekomen is.
6. Intermezzo: De vooruitziend van de politici in de 50- en zestiger
jaren.
Er zijn nooit nieuwe woningen gebouwd voor migranten, de leegkomende
woningen hebben steeds geroepen om bewoning. Vooral in de grotere steden is
er na 1970 een ontvolking geweest waarbij de migratie deze steden zoals
alle steden in het Brussels gewest, Antwerpen, Gent, Mechelen enz voor
verschrompeling heeft behoed. Het is dankzij de voorbij migraties dat
België leefbaar gebleven is en leefbaar zal blijven, en dank zij de
tweede, derde en vierde generaties zal er voldoende aanbod zijn op een
arbeidsmarkt met groeiende uitstroom..
Het zijn trouwens de politieke beleidsvoerders in de 50- en 60-ger jaren die vooruitziend geweest zijn, en de migratiebehoefte om
economische redenen, weliswaar rond uitstervende industrieën, hebben
aangegrepen om het demografisch deficit van de grote steden in de komende
decennia op te vangen
en zo de basis te leggen, langs de gezinshereniging, voor de toekomst van
België. We hebben niet nagelaten om hiervoor al langer dan vandaag de wetenschappelijke
verantwoording te ontwikkelen en te verdiepen en aan te bieden aan wie er
wijzer van wilde worden.
Migratie en migranten voelen zich zeer ten onrechte in het
defensief. Migratie is een historische werkelijkheid die politiek gewild
en socio-demografisch onontkoombaar was. Het zal in haar volgende
generaties de alsmaar vergrotende uitstroom uit de
arbeidsmarkt van de babyboomgeneratie
opvangen. Zeker omdat de komende
vijftien jaar, ook om demografische redenen, een alsmaar kleiner
wordende instroom van jongeren (nu tussen 10 en 24 jaar) op de
arbeidsmarkt zal gebeuren. Deze groeiende spanning
op de arbeidsmarkt zal trouwens maar kunnen opgevangen worden door een
zich versterkende nieuwe immigratie waarin vluchtelingen maar een klein
onderdeel zijn.
7. Een overzicht van de nieuwkomers per decennium, dwz in blokken van
10 jaar.
De evolutie in elk van de kwarteeuwen na 1946 levert bijkomende informatie
van zowel beleid, ontvolking als de migratiestromen. Het is enkel wie deze
migratie-evolutie begrijpt en er de politieke keuzes in ziet om sociale,
economische en demografische redenen, die adequaat op de maatschappelijke
evoluties kan anticiperen.
Wie, zoals het Vlaams blok in 1991 verder verzuurt, zich sociaal onmachtig
toont om de evoluerende werkelijkheid te begrijpen en in z'n (meer)waarde
te accepteren, maakt het alleen zichzelf moeilijk en zal, zoals de
Amerikaanse bevolking en deze van Groot-Brittannië ondervinden dat zij,
door de migratie af te houden, verder de armoede, de criminaliteit en de
sociale (on)zekerheid voor haar eigen bevolking zullen versterken.
Duitsland en Merkel voorop hebben dit nu al goed begrepen en zullen
verder, samen met Frankrijk en België de lijnen van de (nieuwe)
toekomst uittekenen.
Na 1990 is de immigratie in een stroomversnelling gekomen en heeft ze
langs haar tweede en derde generatie de steden herbevolkt. Maar nu komen
de kleinere steden en de landelijke gemeenten aan de beurt. Langs interne
verhuizing worden nu ook meer en meer reeds gevestigde migranten
zichtbaar, in West-Vlaanderen bijvoorbeeld, dat nog maar marginaal met
migratie te maken had, en ook in andere landelijke gemeenten zoals
Heist-Op-den-Berg, de Kempen en in de Zuid-Limburgse gemeenten.
Babyboomers investeren hun opgespaarde vermogen in nieuwe huizen zodat de
oude vrijkomen en de oudere bevolking die het loodje legt laat bewoonbare
gebouwen na. Ook de oudere migraties investeren in nieuwbouw op plaatsen
waar nog geen concentratie is van 'vreemdelingen'. Globaal zal het aantal
nieuwkomers en hun nageslacht verder blijven stijgen maar met een grotere
spreiding over het Vlaamse en Belgische grondgebied, waarbij ook Brusssel
verder zal uitdeinen.
De piek van de immigratie na 2005 kan verwondering baren, het is
verdubbeling tussen 2006-2015 in vergelijking met 1996-2005. Ook hier
wordt de armoedige reactie van het Vlaams blok en Zwarte Zondag meer
uitgesproken zichtbaar. Het was een reactie op wat nadien een van de
laagste immigraties in de ne naoorlogse geschiedenis betreft. Het was,
zoals gezegd, de reactie van een uitstervende stad, die niet wilde dat
ondermeer de uitgedreven joden door andere 'vreemdelingen' zouden vervagen
worden. Tot op de dag van vandaag wordt monde van de voorzitter van het
OCMW nog altijd een xenofoob discours gevoerd. Wie over een gebrekkig
draagvlak begint terwijl Antwerpen nog altijd 100.000 inwoners tekort
heeft vergeleken met haar historisch maximum moet dring de eigen
demografische ontwikkeling onder ogen zien. En als Antwerpen de laatste
vier jaar haar aantal asielvragers tot 1/3 verminderd heeft (exact cijfer)
dan moeten ze niet klagen als enkele erkende vluchtelingen toch de weg
naar Antwerpen vinden. Eigen schuld dikke bult.
8. Een nog meer genuanceerd beeld van de nieuwkomers, evolutie per vijf
jaar.
Vooral de stijging van het aantal nieuwkomers na 2000 is opvallend. Voor
wie de moeite doet om de bevolkingsevolutie in de steden onder ogen te
nemen zal zien dat 2000 het jaar is waar de ontvolking in Brussel,
Antwerpen, Gent, Mechelen enz haar diepste punt bereikt heeft; De
ontvolking die is ingezet in 1970 is maar na drie decennia van immigratie,
in 2000 kunnen gekeerd worden.
Na 2011 vermindert het aantal nieuwkomers, maar zoals in de evolutie per
jaar te zien, is de immigratie sinds 2015 opnieuw stijgend (zie eerste
grafiek hierboven).
Er zijn allicht meer gedegen wetenschappers die verhelderende commentaar
zouden kunnen geven bij dit materiaal dat exact de evolutie van
nieuwkomers weerspiegelt. Het is de vraag waarom geen enkel
wetenschappelijk instituut, professor of onderzoeker het de moeite vindt
op dit materiaal te verzamelen, hun analyse-instrumentarium verder te
ontwikkelen en maatschappelijk relevanter te zijn dan wie meer onnut dan
perspectieven brouwt van de huidige migratiediscussie in verwevenheid met
de islamaanwezigheid. Alle hier verzameld en verwerkt materiaal en
methodiek staat voor iedereen ter beschikking.
Spreken over 'massa'immigratie, open grenzen enz is in deze evolutie
zonder voorwerp. Migratie is niet 'beleids'afhankelijk maar is het
antwoord van de geopolitieke omgeving op de erg diverse
socio-demografische werkelijkheid van een land dat vooral gematerialiseerd
wordt door het aantal vrijgekomen en vrijkomende woningen, in het verleden
voor de voorbije en in de toekomst voor de vrijkomende woningen.
9. Migratie, een absolutie noodzaak voor het overleven van de steden
Hierbij ter illustratie de bevolkingsontwikkeling in het Brusselse gewest
en Antwerpen, waarbij de bevolkingsdaling tussen 1970 en 2000 kan
geobserveerd en met de stijging pas vijftien jaar later, op 01/01/2016, met
de groeilijn aangeknoopt wordt in Brussel, maar deze voor Antwerpen, alle
districten samen, nog veraf is..
De bevolkingsevolutie tussen 1831 en 2015 kan voor alle gemeenten in
België in twee muisklikken eenvoudig geconsulteerd worden langs tabel
Bevolking per gemeente 1831-2016
Hieronder de bevolkingsevolutie in Antwerpen zonder de Nieuwkomers na
1970, zie BuG 303
"Wat zoudt
gij zonder migratie zijn?". Antwerpen zou geen 513.570 inwoners
maar 351.311 inwoners tellen, of 68%. In dit scenario is nog geen rekening
gehouden met het nageslacht van nieuwe Belgen na hun Belgwording, maar
enkele met de Nieuwkomers in de definitie zoals hierboven.
Antwerpen
Niet alleen de mijnwerkers
in de zestiger jaren waren de ereburgers van het land maar zeker in
Antwerpen en overal elders, de migranten.
10. Wie zijn nu die nieuwkomers sinds 1946.
We hebben een grafische voorstelling zoals enkele jaren geleden ontwikkeld
voor het Masereelfonds geupdated. Het betreft dus de Nieuwkomers, en niet
het aantal met Migratieachtergrond waarin ook de Belg gewordenen en hun
nageslacht is inbegrepen.
Van de 2.087.231 nieuwkomers in België tussen 1946 en 2015 (en enkele
tienduizenden uit Nederland, Frankrijk, Spanje en Italie voor WO2) zijn er
1.531.915 afkomstig uit 8 landen. We brengen ze hier met elk hun aantal in
beeld, en groeperen hen in de migratie-evolutie:
- 477.602 Nederlanders en Fransen
- 422.008 Spanjaarden en Italianen
- 487.956Turken en Marokkanen
- 144.349 Polen en Congolezen.
Samen zijn ze goed voor 3/4 van alle Nieuwkomers in België na WO2 na
registratie in de burgerlijke stand van een gemeente op het ogenblik van
binnenkomen en/of inschrijving in België.
11. De Nieuwkomers van de 8 voormelde nationaliteiten op een tijdslijn
van 1891 tot 2015
Omdat we toch bezig zijn wat materiaal te updaten dus ook de tijdsevolutie
voortgaande op wat het NI aan statistisch materiaal indertijd heeft
ontwikkeld Het betreft dus de Nieuwkomers zoals hierboven omschreven.
Merk hoe de
Italiaanse en Spaanse 'Nieuwkomers' op negatief stonden, dwz daar was
tussen 1971 en 2008 de emigratie groter dan de immigratie. Na de
bankencrash in 2008 is het (terug) positief geworden. Ook de vertraging
van de Marokkaanse en Turkse immigratie na 2012 is opvallend.
Wie de evolutie van de nieuwkomers voor alle nationaliteiten in België
nauwgezet wil volgen tussen 1999 en 2015 kan terecht bij BuG 345,
'Nieuwkomers' en % moslims 1999-2015 voor alle nationaliteiten
12. Migratieachtergrond voor voormelde 8 nationaliteiten.
Na het toekomen in België sinds 1946 wordt gehuwd, kinderen worden
geboren, vreemdelingen worden Belg, wordt overleden, geremigreerd enz. Als
rekening gehouden wordt met deze demografische evolutie dan kan het aantal
inwoners in België op 01/01/2016 voor deze 8 nationaliteiten in een
tijdslijn vanaf 1891 in beeld komen. Dit is dus een andere grafiek dan
deze hierboven van de Nieuwkomers'.
Tot slot.
Migratie is te kostbaar en te belangrijk voor een natie om overgeleverd te
worden aan ideologische, xenofobe of op racisme gestoelde denkwijzen. Ook
al heeft de migratie deze denkbeelden al lang ingehaald, toch is het
menselijke leed niet te onderschatten dat veroorzaakt wordt bij kinderen,
jonge mensen en volwassenen die exclusie en discriminatie ervaren, en
evenzeer bij de bevolkingsgroepen die door deze denkbeelden hun eigen leven en
het toekomstperspectief van hun samenleving vergallen.
Maar zoals kunst en cultuur, helpt wetenschap een samenleving om in het
reine te komen met zichzelf. Nu nog de academici.
Jan Hertogen, socioloog
|