BuG 333 – Bericht uit het Gewisse – 28 juni 2016
BuG 333 on-line
Printversie (6p)
Maakt Brexit van het
Verenigd Koninkrijk een emigratieland?
% Britten per gemeente.
Op 't beeld klikken voor een interactieve kaart
Vooraf:
Met de vakantie voor de deur en vele updates en BuGs op de plank toch
maar enkele elementen aangeven mbt de Brexit. "Jobs, jobs, jobs, kan het
wat minder" staat wel al hoog in de steigers, toch mag de meiboom nog
eventjes wachten. De midzomernacht, oorspronkelijk gevierd op 24 juni, de
feestdag van Johannes de Doper, is ook de 6de verjaardag van de roof die
een zekere onderzoeksrechter, in afspraak met enkele acolieten uit een
duistere belangengroep organiseerde op de 475 vertrouwelijke meldingen aan
Peter Adriaenssens mbt hun wedervaren in kerkelijke middens, decennia
geleden. In 1945 hebben honderden Belgen de Midzomernacht in Zweden
beleefd, een aantal weken na hun overtocht van het toen noch nazistische
Duitsland naar Trelleborg op 2 mei, in de Rode Kruis boten van graaf
Bernadotte, de Magdalena en de Lilli Mathiessen. Dat was een
dag voor Engelse vliegtuigen de 2de grootste scheepsramp ooit
veroorzaakten, door tegen een drievoudige melding van her Rode Kruis aan
Engelse officieren in, drie schepen met uitsluitend krijgsgevangenen aan
boord te kelderen. 8.000 krijgsgevangen, die jaren gevangenschap in kampen
en dodenmarsen overleefd hadden werden met raketten bestookt, door
laagvliegende Engelse jagers in het water gemitrailleerd, door SS-ers op
de vlucht in de enige reddingsboten afgemaakt. Hitlerjeugd en de
volksstorm sloegen met schoppen de aan wal komende uitgeputte gevangen
neer, en dit alles enkele uren voor de 'bevrijding'. Minstens honderd
Belgen lieten er het leven. Enkele honderden Belgen werden in de dagen
voor het bombardement uit de Cap Arcona en de Thielbeck gehaald naast
Nederlanders en Fransen om naar Zweden gevoerd te worden. Russen en Polen
moesten op de schepen blijven. Ook een groep gevangenen uit Blankenburg
die uit een schuur in Sarau werden opgepikt. Een van deze overlevenden,
Karel Daems, heeft z'n verhaal opgeschreven, en dat is nu terug te vinden
op getuigen.be,
Een jaar om nooit te vergeten. En voor wie het gehad heeft met
de kamp'literatuur' raden we de lezing aan van een uitspraak van
Louis Paul Boon
kort na de oorlog.
Jonge Belgische mannen en vrouwen, overlevenden van Neuengamme
en Ravensbrück, die terug van de vrijheid en van het leven leren
genieten aan het meer van Markaryd op midzomernacht 1945,
zo luidt het onderschrift in het boek Maurice van Erald de Wachter.
Maar het gaat dus over de Brexit.
Komt de geschiedenis om de hoek kijken?
Zal de exit van het Verenigd Koninkrijk te vergelijken zijn met de
kiesoverwinning van de NSDAP in 1933 in Duitsland? Aan de reacties van het
'gewone volk' te horen en het extreem rechts discours met een amalgaam van
leugens en xenofobie zou men er beginnen aan denken. Een belangrijk
verschil is dat de economisch/financiële krachten zich in 1933 openlijk
achter de NSDAP en Hitler geschaard hebben. Zien wat de economische en
financiële centra in het Verenigd Koninkrijk zullen doen.
Een opstand van de jongeren en de gedeclasseerden?
Of zal het Verenigd Koninkrijk desintegreren en (eindelijk) de opstand van
jongeren gaan kennen (was er een mei 68 in Londen bv) die eventueel een
revolutionair perspectief kan openen als ze zich weet te verbinden met de
'arbeidende klasse' voorzover deze zich kan onttrekken aan de fascistische
demagogie waarin ze nu gevangen zit.
Of zoals een Blogger in het VK enige tijd terug stelde: 'This is the
last 'fuck you' from the baby boomers. They took the secure corporate and
government jobs with the guaranteed pay rises and final salary pension
schemes and benefitted from property they bought cheap and sold dear. They
burnt the bridges behind them by colluding with the dismantling of the
very things that had brought them prosperity. Their last act will be to
burn the economy before they die.'
Of betaalt het Verenigd Koninkrijk de prijs van niet bezette mogendheid in
WO2
De generatiewisseling in het VK, dwz de vervanging van de huidige 50-64
jarigen door de aankomende generatie 10-24 jarigen de komende 15 jaar op
de Britse arbeidsmarkt, heeft van alle Europese landen de meest beperkte
impact, zie BuG 274
on-line voor de impact generatiewisseling in alle landen van de
wereld.
Telkens wordt geteld en berekend in een gegeven jaar wat de
generatiewisseling zal zijn de komende vijftien jaar. In 2015 bv is het
komende negatieve saldo -5% en maximaal -12% in 2025. Dit is maar de helft
van wat in België gebeurde en 1/4 van de toestand in Duitsland. De hoge
druk op de arbeidsmarkt op het vasteland zal de inwoners van het Verenigd
Koninkrijk de komende 15 jaar aanzetten om te emigreren. Wat niet wil
zeggen dat de immigratie in het VK zal stilvallen, integendeel. Jongeren
zullen geen werk vinden in het VK maar de huizen zullen wel vrijkomen door
het overlijden van de babyboomers (zie eerste grafiek, en dat is meteen de
cruciale factor voor immigratie).
In Duitsland is het negatief saldo op de generatiewisseling het grootst
omdat er in Duitsland een dubbele babyboom geweest is na de oorlog, deze
van de nog aanwezig Duitsers en van de 12 miljoen ontheemden die naar
Duitsland terug zijn moeten keren. Deze ontheemden zelf zorgen nu al voor
een verhoogd sterftecijfer maar hun kinderen van de oorlog zitten in de
babyboom.
Groot Brittannië daarentegen heeft maar een beperkte babyboom gekend,
omdat zij niet bezet geweest zijn en de procreatie er z'n gewone gang
gegaan is. Daarom is er minder druk om de komende decennia immigratie om
economische redenen een plaats te geven, dwz het is gemakkelijker om
hierover xenofoob te zijn. Voor de jongeren is het perspectief op
tewerkstelling dus meer problematisch dan op het vasteland, en de Brexit
zal deze situatie doen accelereren en tot een opstand/en of immigratie van
de jongeren leiden.
Conclusie, migratie naar Engeland zal vergemakkelijken omdat de andere
Europese landen hun controle op Engelandvaarders meer en meer zullen laten
varen. De Engelse jongeren zullen massaal migreren omdat hun
tewerkstellingskansen sowieso al lager waren dan deze van andere landen en
omdat Europa behoefte heeft aan deze, in het VK gevormde arbeidskrachten
de komende decennia.
Waarom eens niet, naast al de economische, politieke en financiële duiding
ook een onderbouwd demografisch perspectief openen op deze en gene
evoluties, ondermeer de Brexit en de vraag "Zal de Brexit van het Verenigd
Koninkrijk een emigratieland maken?"
De inwoners met een VK achtergrond in België.
In BuG 326
on-line wordt voor elke nationaliteit in België het % gegeven van
migratieachtergrond voor deze nationaliteit. Voor het Verenigd Koninkrijk
ziet dat er zo uit:Verenigd
Koninkrijk
Op het kaartje klikken voor een interactieve kaart.
23.947 vreemdelingen met nationaliteit van het Verenigd Koninkrijk. Als
rekening gehouden wordt met Britten die Belg geworden zijn en hun
nageslacht dan zijn het er 42.508 op 01/01/2015.
Hoeveel Britten zijn in het recente verleden Belg geworden?
De meeste inwoners van het Verenigd Koninkrijk die Belg willen worden
hebben geen speciale verdiensten nodig, dwz moeten geen beroep doen op de
niet meer bestaande naturalisatiewetgeving. De gewone
Belgwordingsprocedures volstaan voor de meesten van deze 'vreemdelingen'
om de Belgische nationaliteit aan te nemen.
De laatste dertig jaar zijn er in totaal 3.695 Britten Belg geworden, of
gemiddeld zo'n 106 per jaar. In 1992 was er een piek en ook in 2001/2002
regulariseerden wat meer Britten hun jarenlange aanwezigheid in België
door een Belgwording.
Een (nieuw) fenomeen altijd best bekijken in een historisch perspectief,
dat is met deze grafieken meteen meegegeven.
Dat gestudeerde mensen in de media en commentatoren allerhande elementair
demografisch materiaal negeren, niet begrijpen of gewoonweg onder mat
vagen is moeilijk te begrijpen. Maar wie wijs wil zijn kan het (nog)
altijd worden.
Jan Hertogen, socioloog
|