BuG 312 – Bericht uit het Gewisse – 10 maart 2016
   
BuG 312 on-line                               Printversie (13p)

Duitse president, Koning Philip en Koningin Mathilde
op bezoek bij het jongerencentrum ROJM in Mechelen.
   

"De president van Duitsland, Joachim Gauch, op driedaags staatsbezoek in België wilde weten hoe in België wordt gewerkt met allochtone jongeren" zo lichte coördinator Sahd Jaballah toe. De Koninklijke aandacht, en deze van hun adviseurs ging dus, niet toevallig, uit naar ROJM, het vroegere Rzoezie, een jeugdhuis uit Mechelen. Als statement vanwege het Belgische Koningshuis en vanwege de Duitse president kan dat tellen.
   

 
Mediatiek was dit blijkbaar niet interessant (genoeg) op nationaal niveau, enkel regionaal werd aandacht gegeven, zie RTV, de Gva 09/03/201, ook de voorpagina van de Mechelse editie en HLN 10/03/2016 met een uitvoerig on-lineverslag.  En dan nog de Nachrichten van De Redactie maar dan enkel voor Duitstaligen: "In Mechelen wird sich Joachim Gauck ein Integrationsprojekt ansehen und dabei der Eröffnung eines Jugendzentrums beiwohnen."
  

Een unieke kans om even mee in te schuiven in deze presidentiële en Koninklijke aandacht werd door de nationale media niet genomen. In de reportage van RTV wordt de uitbreiding van de jongerenwerking van ROJM tot Vilvoorde aangekondigd en de vraag gesteld naar voldoende financiële middelen om de werking kwalitatief uit te kunnen bouwen, met de identiteitsvorming als belangrijke focus.
   

Ook radio 2 Antwerpen was aanwezig

Hieronder de toespraak van de voorzitter van ROJM, Mohamed El Oualkadi. Andere toespraken zijn opgevraagd en zullen bij toekomen toegevoegd worden.

Jan Hertogen, socioloog.
  

                                                                                                                                               Mechelen 9 maart 2016, 15u35

Excellentie,
Sire,
Majesteit, Mevrouw

Beste aanwezigen,

Hartelijk welkom in ROJM, ons JONGERENCENTRUM.

Ik wil de kracht van ROJM beschrijven aan de hand van mijn levensverhaal dat start in het Riffgebergte in Marokko.

Vader vertrekt op zoek naar werk, moeder blijft achter met 5 kinderen.

In 1979, op mijn vijfde, komen we met hebben en houden toe in het regenachtige, frisse Mechelen. Geen woord Nederlands, opgegroeid  in de vrije natuur van de bergen tussen het vee en het stof, altijd zon….

Mijn ouders brengen 11 kinderen groot.  Ik ben hun oudste zoon. 

De Nonnetjes van de Nokerstraat vangen ons op,  Ze wachten niet totdat we ons op school aanbieden, neen, ze komen ons thuis halen., maken kennis met mijn ouders en nemen al de kinderen mee naar school. Ze helpen met de schoolse activiteiten, vrije tijd en het leren van de Nederlandse taal.

Op mijn 15^de  ga ik  zoals het een gezonde tiener past, mijn grenzen verruimen en leer ik  het jeugdhuis kennen, toen nog ‘Kazerne’/RZOEZIE.

Ik herinner me ROJM van in het begin als een plaats waar ik me als kind kan amuseren,  experimenteren, spelen en creatief bezig zijn onder begeleiding en  binnen bepaalde grenzen:

Een plaats waar ik mezelf mag zijn, gehoord wordt,  fouten mag maken en kansen krijg om ervan te leren. Vaardigheden oefen  zoals activiteiten organiseren, samenwerken, luisteren en in de  schoenen van anderen leren staan, solidariteit….,

Maar in ROJM kan ik ook zijn en helemaal niets doen!  Alles is aanwezig  om mij goed in mijn vel te leren voelen …  

Goed in mijn vel voelen, een uitermate belangrijke voorwaarde voor mezelf op zoek naar identiteit: thuis Marokkaan, Berberse taal, in de samenleving Belg, Moslim in een Katholieke school, Nederlands, …… zoek het dus als jongere maar uit…..

In Rojm krijg ik tijd en ruimte voor deze zoektocht en krijgt mijn persoonlijkheid stilaan vorm. Ik krijg hier vele kansen:  Op mijn 19^de kan ik deeltijds in de organisatie van start gaan en met het loon dat ik hiervoor ontvang kan ik me verder ontwikkelen via  opleidingen en vormingen.

Ik word jeugdwerker. Samen met  heel het team proberen we  de jongeren te benaderen zoals  ze zijn  en niet zoals wij willen dat ze zouden zijn:   

Jongeren willen zich in hun vrije tijd vooral ontspannen : voetbaltornooien, ontmoeting met andere jeugdwerkingen, trektochten in de Ardennen, film kijken, samen praten ook over moeilijke onderwerpen……..

We gaan op zoek naar participatie en verbinding met de samenleving, in nauwe samenwerking met het onderwijs, arbeidsmarkt, sociale middenveld . We trachten onze jongeren te empoweren in hun groei naar verantwoordelijkheid en burgerschap.

ROJM heeft me gestimuleerd  op zoek te gaan naar nog meer theoretische onderbouwing van de jongerenbegeleiding. Studeren, geen gemakkelijke klus voor een allochtone jongen. Maar Rudi zei dat ik er talent voor had, dat ik het zou kunnen. Dus ik behaal enkele jaren later mijn diploma maatschappelijk werk. Ik ga me dan als  onderwijsopbouwwerker meer en meer toeleggen op het onderwijs ook omdat ik uit ervaring het belang onderken van de brug tussen school en gezin .

Zoveel jaar later sta ik hier werkende als vakbondsecretaris bij het ACV . Maar ik sta hier ook als voorzitter van ROJM,  in het besef dat de vorming van mijn identiteit, mijn engagement in de samenleving mee hebben bepaald. De kansen die ik hiervoor heb gekregen in ROJM zitten in mijn geheugen gebeiteld en probeer ik nu in mijn positie en verantwoordelijkheid mee uit te dragen vanuit die unieke kracht van Rojm,

Samen met heel wat leden en ex-leden durf ik met veel trots getuigen dat ik in ROJM ben opgegroeid!  Ja grootgebracht, geworteld en dan vleugels gekregen.

Zo veel Mechelse gezinnen, vaders , moeders, en jongeren plukken vandaag de vruchten van hun contacten in ROJM en kijken met veel fierheid terug op hun jeugdjaren in het jongerencentrum.

Excellentie,
Sire,
Majesteit, Mevrouw
  
Beste aanwezigen,

Uw aanwezigheid en betrokkenheid op deze dag van een nieuwe start van ROJM in haar nieuwe locatie,  getuigt voor onze werking, voor de jongeren en hun gezinnen een zeer grote blijk van waardering.

Ik dank u - Chokran

Mohamed El Oualkadi, voorzitter ROJM