BuG 304 – Bericht uit het Gewisse – 14 januari 2016
   
BuG 304 on-line                                    Printversie (7p)
  

"België telt misschien wel 200.000 illegalen" bloklettert Humo
op 12/01/2016, voortgaande op Binnenlandse zaken, maar het
 kunnen er ook 50.000 zijn, zegt Binnenlandse Zaken er wel bij.

Maximum 50.000 niet-erkende asielvragers
van de 87.185 die de laatste 20 jaar niet-erkend zijn
en niet vrijwillig of gedwongen teruggekeerd zijn.

Door een groter erkennings-% en meer terugkeerders
zal aantal niet-erkende asielvragers in 2016 eerder dalen.


Naar BuG 304


De Gedachte 1. De verenigde bakkers van Turnhout
hebben op 'Verlooren Mondagh' ook halalworstenbroodjes aangeboden voor de moslims in hun stad. Dat is pas integratie, iedereen gelijke deelname, ook aan de culturele en culinaire tradities en dit met respect voor elkeens eigenheid, ook religieus, zie het Nieuwsblad van 12/01/2016 en Uit in Vlaanderen.
De Gedachte 2.
Dimitri Avramopoulos in Terzake van 12/01/2016 krijgt op het einde de kinderen en kleinkinderen van Kathleen Cools op z'n bord. Ik heb angst voor hen, zo sprak de journaliste en dan had ze het over een samenleving waar seksueel geobsedeerde moslims en asielzoekers haar kroost kon belagen. Maar mevrouw zegt de EU-Commissaris voor migratie, laat ons maar eerst het onderzoek in Duitsland afwachten. Want wie heeft nu voordeel bij deze zaak, extreemrechts en de populisten. Ja, maar van de 31 waren al 18 asielzoekers geïdentificeerd. Het zal nog moeten blijken hoe dat allemaal in zijn werk is gegaan zegt de EU-commissaris terecht.
De Gedachte 3. Hoe kan het dat in vele Duitse steden, onder de ogen van de politiediensten zulk een massale aanslag op de integriteit en de eigendom van personen is kunnen gebeuren? Het heeft alle kenmerken van een actie van de georganiseerde misdaad die hiertoe de ruimte gekregen heeft om 'haar slag te slaan', dwz de opinie rond het gevoelig thema als asiel en migratie mee vanuit extreemrechtse, populistische en conservatieve hoek te beïnvloeden. In Het Laatste Nieuws van 09/01/2016 was vooralsnog de scherpste en de meest plausibele analyse terug te vinden van Guy Van Vlierden: "Sexueel geweld was dieventruc" zo luidde de titel, een dag nadat op de titelblz "Aanranders Keulen waren wel asielzoekers" verscheen. Volgens Van Vlierden die z'n info bij de Duitse onderzoekers haalt  gaat het om criminele bendes die Marokkanen en Algerijnen als asielzoeker langs Turkije en Griekenland naar Duitsland loodsen om daar, als zogezegde asielzoeker, deel te worden van het criminele circuit. Van Vlierden stelt het zo: "In Düsseldorf waar in 2014 een grootscheeps onderzoek gedaan werd naar het fenomeen van de "Antänzers", weet de politie inmiddels hoe georganiseerd de bendes wel zijn. Ze worden geleid door Noord-Afrikanen en maken gebruik van rekruten die vanuit Marokko, Algerije en Tunesië naar Duitsland worden overgebracht. Om ze in Europa binnen te smokkelen, wordt niet zelden een omweg gemaakt via het Turkse Istamboel. Daar doen de dieven zich dan als vluchtelingen voor. Zodra ze in een Duits asielzoekerscentrum zijn binnengeraakt, zouden ze ook ronselen onder echte vluchtelingen om hun rangen te versterken. .. Hun hoofdactiviteit bestaat erin om opgedeeld in kleine groepjes de straat op te trekken en alle mogelijke varianten van het "Antänzen" te bedrijven. Het valt niet uit te sluiten dat het criminelentrucje in regelrechte bevredigingszucht is ontaard. Maar het lijkt toch overdreven om er in de eerste plaats onaangepast gedrag van vluchtelingen in te zien". Voor ons ontstaat dan toch het beeld dat als op afspraak in verschillende Duitse steden gelijkaardige bendes actief waren, het niet om de buit of seksueel vertier ging, maar om de publieke opinie op te zetten tegen vluchtelingen, migranten en de Duitse politiek tot nu toe. En dit volgens de reeds lang gedetecteerde 'contact'diefstallen, fysieke en seksuele intimidatie. Dat de politie bekend is met dit fenomeen, er bij stond er niet adequaat optrad, zie de consternatie van de Belgische dame in Ter Zake, die er bij was en niet begreep waarom de politie niet reageerde in Keulen. Hopelijk kan het verder onderzoek het systeem en de structuur van deze criminele acties en haar essentiële doel, de vluchtelingen en de moslims discrediteren, aan het licht brengen. Dit doel en effect reikt veel verder dan een geïsoleerde terroristische aanslag. Binnen welke geesten en belangengroepen werd aangezet, toegelaten en ruimte gegeven voor deze gecoördineerde en destabiliserende actie van criminele bendes?
De Gedachte 4. Duitsland is België niet wat de registratie van asielaanvragen betreft. In Duitsland hebben tot 31/12/2015 476.649 asielzoekers een officiële asielaanvraag ingediend. Het zijn deze aanvragen die door Eurostat meegeteld worden om hun statistiek met asielaanvragers in alle landen van europa op te maken. Men kan ze vergelijken met het aantaal van 34.451 die in Brussel hun asielaanvraag hebben ingediend nadat ze enkele dagen in de 'vooropvang' hebben verbleven, in begin in de door burgers opgezette opvang in het Maximiliaanpark. In Duitsland zitten nog zo 'n 650.000 wachtenden in een soort 'vooropvang'  tot ze hun officiële asielaanvraag kunnen doen en in de officiële statistieken terechtkomen. Zij zijn geregistreerd met het Easy-verfahren, die enkel nota neemt van hun aankomst en hen doorverwijst naar een Erstaufnameinrichtung, de vooropvang zeg maar. In Berlijn krijgt men zelfs die doorverwijzing naar een eerste opname niet geregeld zodat er daar nog altijd wachtenden zijn die buiten moeten wachten. Men mag die 'eerstopnameinrichting' ook niet vergelijken met de georganiseerde opvang van Fedasil en de LOI's, waar vluchtelingen goed omkaderd zijn en begeleid worden. In de Duitse 'eerstopvang' is het wachten om de asielaanvraag te doen. Het is de ervaring dat in vele eerstopnameinrichtingen veel wachtende asielaanvragers niet meer aanwezig zijn, in sommige tot 1/3 en naar andere centra zijn getrokken of bij vrienden, kennissen of lotgenoten uit hetzelfde land. Er zijn nog 650.000 wachtenden voor u om de asielaanvraag in te dienen, dat is de toestand in Duitsland. Na de asielaanvraag duurde het vroeger nog een drietal maanden voor een dossier werd afgerond, nu zou dat al meer dan 6 maanden zijn, en het ziet er naar uit dat deze periode nog langer zal worden. Maar dat komt allemaal in orde. Nog goed om weten is dat bij de 476.649 asielaanvragen in 2015 er nog altijd een kwart uit Oost-Europese landen gekomen zijn met een erkennings% van 0,3%, zie Duitse asielstatistiek 12/2015. En het is een fluitje van een cent om als zogezegde asielaanvrager, met criminele bedoelingen zoals in de nieuwsjaarsnacht tot uiting kwam, een Easy-registrering als vluchteling in handen te krijgen en daarmee de politie uit te dagen. Terwijl de Duitse politie zelf maar al te goed weet hoe de vork aan de steel zat/zit.
De Gedachte 5.
Deradicalisering. Ik was aanwezig op de avond van Sharaf Mechelen van 11/09/2015, zie BuG 285 met een uitvoerig verslag van de avond. Waar ik toen niet op ingegaan ben is op de uiterst agressieve wijze waarop de geheime diensten aanwezig waren in Mechelen en de verschillende provocaties vanuit het publiek waarmee ze de inleiders hebben proberen te provoceren. Zelfs een lid van de veiligheidsdienst is de zaal moeten uitgezet worden omdat hij een spreker fysiek bedreigde.

 


       Vrnl: Alexander Van Leuven, antropoloog in dienst van stad Mechelen,            
Khalid Benhaddou, Imam Al Fath moskee in Gent                      
Moeder van een overleden Syriëganger, Vzw Parentsconcernés
 Montasser Alde'emeh, doctorandus islam en radicalisering,        
 Younes Delfortie, teruggekeerde Syriëganger                              
Nabil Riffi, advocaat Syriëgangers en VZW "De weg naar"         

Nu vanuit het parket van Mechelen 2 debatteurs van deze avond in beschuldiging worden gesteld, en een derde, collega van de imam van Gent die ook die avond aanwezig was en z'n bekommernis al uitgedrukt heeft - men verwacht van ons dat we in het water springen zonder nat te worden - is het de vraag wat het doel is van de politionele actie tegen deze contactfiguren met de radicaliserende en deradicaliserende jongeren. Wenst men de vertrouwensbasis te verzwakken of te breken die een aantal ervaren en deskundige personen hebben met de jongeren. "AlDe'emeh staat al meer dan een jaar op de zwarte lijst van nagenoeg alle Belgische inlichtingendiensten. Wij weten niet voor wie die man rijdt" zo wist Douglas De Coninck uit te vissen, zie DM van 11/01/2016. Vroeger zou men misschien zeggen dat hij door Moskou betaald wordt. Wenst men Mechelen te destabiliseren zodat er eindelijk ook eens inwoners naar Syrië vertrekken en men ook werk omhanden krijgt. Of gaat het, zoals bij De Troy om overijverige onderzoeksrechters die al of niet gewild een ander agenda volgen dan goed is voor de bevolking en de betrokken jongeren of die zichzelf willen profileren? Misschien is het casting voor een volgende aflevering van de serie "De Rechtbank" op VIER. Misschien kan de vereniging Op weg naar, de moskeeverenging die toch ook wat te verliezen hebben met deze criminalisering van een bedienaar - het moest de kerk maar wezen - of de dokters die altijd gewetensvol attesten schrijven, andere belangenorganisaties en waarom niet MvX ook wat van zich laten horen. Zeker als men in een toestand komt, mede door dreigingsniveau 3, van 'alles is toegelaten'.



Jongeren van ROJM met de imam Khaled Ouchan en Marc Hendrickx, schepen
in Mechelen. Zie ook het standpunt van Bert Somers in
DS van 13/01/2016


BuG 304

Wie cijfers negeert, is de waarheidsvinding niet weerd


Het is aandoenlijk hoe journalisten en de door hen ondervraagde onderzoekers, asielinstanties, politici en kabinetsmedewerkers proberen greep te krijgen op het wat, het hoe en vooral hoeveel 'illegalen' er in België zijn. In de titel van de Humo reportage: "België telt misschien wel 200.000 illegalen"  en haar conclusies wordt 200.000 genoemd als het aantal illegalen dat in België zou kunnen verblijven, vooral bestaande uit door België afgewezen asielzoekers en niet erkenden die van andere landen naar België gekomen zijn. Dat wordt verder aangedikt met grote aantallen vreemdelingen die naar België komen zonder de bedoeling te hebben asiel te vragen of een erkenning te krijgen als vluchteling. Zij komen naar België om er illegaal te zijn, en zouden vooral in de steden huizen. Als het over illegalen gaat mogen de cijfers blijkbaar meteen ook illegaal zijn.
 
Zoals nog al eens gaan journalisten en ook de onderzoekers voorbij aan de voor iedereen bekende en minstens door npdata gepubliceerde gegevens over asiel, erkenning, vrijwillige en gedwongen terugkeer enz. Zonder ons in te laten met de vraag hoeveel illegalen er zijn, komen journalisten, onderzoekers, politici en asielorganisaties al een goed stuk verder met onderstaande update.

Asielvragen,-zoekers, erkenning vluchteling, betwisting, regularisatie, terugkeer, uit wachtregister
31/12 Asielaan-vragen(1) Asielzoe-kers (1) Erkenn. vlucht.(1) Erkenn. pers.(1) Vrijwill. terugk. Gedw. terugk.(7) Gedw.+ vrijw.(6) Vrmd. btw.(2) Regula-rist.(3) Uit wacht- regist.(4) Wachtre-gister(5)
1986 7.456                    
1987 5.352                    
1988 4.458   308                
1989 8.112   505                
1990 12.945 16.441 499                
1991 15.444 19.615 595                
1992 17.675 22.448 756                
1993 26.882 33.932 1.027                
1994 14.340 18.213 1.492                
1995 11.409 14.490 1.293                
1996 12.403 15.752 1.559               20.352
1997 11.668 14.819 1.707         142     18.828
1998 21.965 27.897 1.446         250   4.985 33.496
1999 35.778 45.440 1.238         280   5.275 68.699
2000 42.691 55.440 1.198         208   1.931 88.386
2001 24.549 31.542 898   3.633 10.843 14.476 259   10.262 91.591
2002 18.805 23.903 1.169   3.225 11.351 14.576 160   6.805 95.677
2003 16.940 21.138 1.202   2.822 10.912 13.734 183   4.871 83.172
2004 15.357 20.175 2.280   3.275 8.278 11.553 99   6.305 90.919
2005 15.957 20.502 3.059   3.741 8.323 12.064 671 11.630 14.989 84.751
2006 11.587 14.648 1.922   2.811 8.744 11.555 469 10.207 12.496 72.039
2007 11.115 14.051 2.122   2.595 6.030 8.625   11.335 9.828 62.714
2008 12.252 15.588 2.537 3.727 2.669 5.252 7.921 550 8.369 12.748 54.859
2009 17.186 22.785 2.303 3.067 2.668 5.174 7.842 437 14.830 15.501 47.548
2010 19.941 26.130 2.818 3.737 3.088 5.449 8.537   24.199 22.195 48.822
2011 25.479 31.915 3.951 5.341 3.870 6.443 10.313   9.509 10.813 59.059
2012 21.463 28.105 4.419 5.773 5.656 5.741 10.075   4.412 5.394 57.437
2013 15.840 20.742 4.937 6.420 4.585 5.769 9.522   1.901 7.459 52.375
2014 17.213 22.850 6.146 8.262 4.585 5.769 9.522   680 8.275 46.315
2015 35.451                    
(1) Verslagen Commissariaat-Generaal Vluchteling en Staatslozen en Eurostat 
(2) Raad voor Vreemdelingenbetwistingen
(3) Regularisties in het jaarverslag DVZ en overzichten staatssecretaris
(4) Uit de jaarlijkse overzichten loop van de bevolking, 
(5) Gegevens Rijksregister, op datum van 31/12, vanaf 2012 afgeleid gegeven
(6) Van 2001-2011 uit jaarverslag Dienst VreemdelingenZaken,  2012 Voor het eerst VTK Fedasil+DVZ
(7) Gedwongen terugkeer en uitdrijvingen samen. Voor 2013 jan-juli geextrapoleerd voor een jaar, in 2014
       het aantal van 2013, dit licht in werkelijkheid allicht hoger.          


Voortgaande op deze ambtelijke gegevens kan een optelling gemaakt van het aantal asielaanvragers in België, dus niet van het aantal dossiers maar van het aantal personen, met inbegrip van de kinderen, 487.912 in totaal tussen 1996 en 2014.
 
Binnen dit kader van alle asielaanvragers vanaf 01/01/1996 tot 31/12/2014 kan nagegaan hoeveel erkenningen er geweest zijn, als vluchteling en residuaire, die toegelaten hebben om over te gaan van het wachtregister asiel naar het bevolkings- of vreemdelingenregister, met aftrek van wie terug naar het wachtregister asiel is gegaan. Doordat voor 1996 en 1997 het wachtregister nog niet bestond passen we het % van 1998 toe om het aantal voor 1996 en 1997 aan te vullen. Komen daarbij het aantal verplichte en gedwongen terugkeerders. Deze gegevens zijn maar beschikbaar vanaf 2000. Ook hier passen we het procentueel aantal van 2001 toe op de aantallen asielvragers tussen 1996 en 2000. Ook toen waren politiediensten actief en ook toen waren er vrijwillige terugkeerders. Hun aantal is bekend tot 2013 en voor 2014 nemen we het aantal van 2013.
 
Het is niet alleen interessant maar minstens noodzakelijk om deze gekende en voor iedereen beschikbare gegevens eens boven elkaar te plaatsen. De bovensten lijn geeft het aantal gecumuleerde asielaanvragers (dus personen) aan in België van 01/01/1996 tot 31/12/2014.

    


Opmerkelijk is dat het aantal niet-erkenden en niet geregistreerde terugkeerders vanaf 2003 vrijwel constant blijft en na een lichte daling in 2009 vanaf 2011 licht stijgend is. Het geeft aan/bewijst dat het aantal 'illegalen', dwz niet verblijfsgerechtigde ex-asielvragers, niet aangroeit en dit vooral omdat er reguliere erkenning of vertrek is. Het volume van erkenning langs welke weg dan ook wordt exact aangegeven door de overgang uit het wachtregister en dat is de grootste groep.
 
Het verschil tussen 487.912 asielaanvragers en al degenen die hetzij erkend of teruggekeerd zijn is 87.185. Het betreft dus asielzoekers die niet erkend zijn sinds 1996, zo'n 20 jaar geleden. Dat wil niet zeggen dat deze afgewezen asielzoekers nog in België verblijven, ze omvatten ook degenen die op eigen initiatief België verlieten de laatste 20 jaar zonder dat dit geregistreerd werd. Volgens Fedasil, aangehaald in Humo zou 95% van de uitgeprocedeerden in het land blijven. Daar wordt niet bijgezegd voor hoelang. Fedasil heeft daarbij enkel een zicht op de helft van de asielzoekers, dwz deze in de officiële opvang, de andere helft verblijft op zelf gekozen plaatsen. En hoeveel van de niet erkenden van 10, 15 of 20 jaar geleden zijn nog in het land?  Het aantal nog in België verblijvende niet-erkende asielzoekers kan realistisch op 40- tot 50.000 bepaald worden. Dat is ook het aantal dat door de diensten van Jan Jambon als minimaal genoemd wordt maar dat de titel in de Humo niet gehaald heeft. Het kunnen er ook 200.000 zijn, alle illegalen in Europa, verzameld in België want daar zijn ook de gedocumenteerde cijfers illegaal.

Het samengetelde aantal vrijwillige en gedwongen terugkeerders is altijd al relatief hoog geweest in België, en het aantal niet-erkende vluchtelingen die mogelijkerwijze nog in België verblijven relatief laag. Daar kan niet veel winst meer op gemaakt worden. De terugwijzing van illegalen wegens misdrijven die wegens zware criminaliteit of die de openbare orde in gevaar brachten is niet meer dan normaal. Ook voor de enkel asielaanvragers daartussen. Maar illegalen die criminele bedoelingen hadden en opgepakt zijn hebben niets van doen met vluchtelingen of asielaanvragers in België. Die worden er met de gedegen procedure van asielinschrijving onmiddellijk uitgehaald, of beter nog, in België bieden die zich zelfs niet aan.
 
Een overzicht van de evoluties in aantallen geeft voor elke categorie een ander beeld van de evolutie in de tijd.


 
En wat in 2016?

In tegenstelling tot wat men zou verwachten zal het aantal illegalen in België dalen omdat in tegenstelling tot de voorbije  decennia het erkenningspercentage in 2015, dank zij staatssecretaris Theo Francken het 3-voudige zal bedragen van het gemiddelde van de vorige jaren. Het aantal in het wachtregister asiel zal fors stijgen alsmede het aantal overgangen vanuit het wachtregister asiel naar het vreemdelingenregister. Dat niet erkende asielvragers uit andere landen naar België zullen komen is nog maar de vraag. Wie een negatieve asielbeslissing heeft in een ander land moet niet teruggestuurd worden naar z'n land van herkomst, maar naar het land dat deze negatieve beslissing genomen heeft. Een reden waarom niet verblijfsgerechtigden naar België afzakken is ondermeer om criminele feiten te plegen, al of niet in de hoop langs een verblijf in de gevangenis toch een verblijfsticket te bemachtigen. In de mate dat de politionele diensten meer en meer een afspiegeling van de bevolkingssamenstelling zullen vormen zal deze criminele migratie sterker bestreden en voorkomen kunnen worden. En de inspanningen om geen verblijfsrecht te geven onder vorm van gevangenisverblijf in voorarrest of veroordeelde aan diegenen die zonder verblijfsvergunning naar België gekomen mogen opgedreven worden. Heb nooit begrepen waarom niemand anders daar ooit echt werk van gemaakt heeft. 1/3 tot 40% van de gevangenisbevolking bestaat uit niet verblijfsgerechtigde vreemdelingen die vooral of uitsluitend voor criminaliteit naar België zijn afgezakt. Misschien moeten ook gerecht en gevangenispersoneel, en ook de politiek wat meer de spiegel vormen van de samenstelling van de samenleving, dat kan al vlug een slok op een borrel schelen om deze toestand te saneren.

Molenbeek - Moet het altijd eentje meer zijn?

De reguliere bevolkingsaangroei in Molenbeek, is zoals reed vroeger aangetoond, extreem en atypisch. Daar zouden dan nog eens 20.000 illegalen bovenop komen. Volgens de Humo-analisten en hun gesprekspartners zou Molenbeek geen 95.576 inwoners tellen maar 115.576. Er mag aan herinnerd dat alle aan de Parijse aanslagen verbonden Molenbekenaars verblijfsgerechtigd waren in België. Burgemeester Schepmans doet er evenwel nog een schepje bovenop wat die 115.576 betreft: "Dat is mogelijk, maar wij weten het niet... We weten vaak niet eens wie of wat hier legaal is, laat staan dat we zouden weten hoeveel illegalen hier huizen." Zo 'n burgemeester moet je verdienen. Men weet het niet en men zegt maar wat.
  



Een diverse politie, hét teken van integratie.

Integratie is de wijze waarop het ontvangende land gelijke toegang tot alle rechten, plichten en jobs geeft aan de nieuwkomers. Het sluitstuk van deze integratie is de weerspiegeling van de migratie in de politionele en veiligheidsdiensten, dat is nu eenmaal zo omdat de staat het monopolie op geweldsuitoefening heeft in een democratie. Waarop wacht men? Of is men (nog altijd) meer geïnteresseerd in verdachtmaking en vervolging van diegenen bij wie men best de mosterd haalt?

Jan Hertogen, socioloog