|
BuG
263 – Bericht uit het Gewisse – 04 april 2015
BuG 263 on-line
Printversie (9p)
Stevaert kiest dood voor recht, stopt De Wever na recht?
Een lied tot troost van de aanklager en de aangeklaagde, van wie vooruit
of wie terug wil.
Moederschoot, van Freek De Jonge, voor beluistering zie
Youtube - Moederschoot
Waar moet
een mens nog naar toe?
Vereenzaamd, verloren, moe
Verzonken in zorgen
Verdriet dat maar maalt door zijn kop
Welke kant kan hij op?
Hoe moet een mens nog bestaan?
Als wat hem omringt is vergaan
En die eeuwige oorlog
Dat zinloos geweld gaat maar door
Waar vecht hij nog voor?
Moederschoot, ik verlang
Naar je veilige warmte
Ik ben bang
Neem me terug, hou me vast
Ik wil voort op de tast
Niet tot last
Niemand tot last
Dubbeltje op zijn kant
Wat is er toch aan de hand?
Die hebzucht, dat graaien
Het mateloos gebrek aan fatsoen
Wat valt daar aan te doen?
Voor wie horen wil en ook voelen kan
Wordt de onschuld nog dagelijks vermoord
En de grootste bek heeft het hoogste woord
En wat moet gezegd, blijft ongehoord
Straks is mijn lijden voorbij
Dan ben ik werkelijk vrij
Nameloos, naamloos
Geen schuld meer of schaamte, geen pijn
Hoe zou dat zijn?
Moederschoot
'k Ben in nood
Ik wil weg want mijn wereld gaat dood
Neem me terug, hou me vast
Ik wil voort op de tast
Niet tot last
Niemand tot last
Waarin zijn politici
niet anders dan (gewone) burgers? Dat wanneer ze aangeklaagd worden zij
zich voor het gerecht moeten verantwoorden. Alhoewel de individuele
vrijheid blijft, zoals elke andere burger, zelf voor de dood te kiezen, of
te anticiperen op een veroordeling en dan al vooraf duidelijk te zijn over
de gevolgtrekking die men er zal aan geven. Maar het kan ook zijn dat de
rechter oordeelt dat de feiten ernstig genoeg waren de politicus uit zijn
rechten te ontzetten voor enige tijd.
Dat de burger een klacht kan indienen staat buiten kijf . De
aangeklaagde noch de aanklager behoeft dan
sociale kleinpraat. Niet de vrouw
met haar aanklacht tegen Stevaert noch Lahlali die het belang van 7
Marokkaanse Belgen en van mezelf verdedigt.
De wangesmaakte tweet van
Hendrik Vuye, toch professor aan de Universiteit van Namen over Meester Lahlali gaf me
een schok die me naar m'n pen deed grijpen, zie
De Ochtend-interview Lahlali en reacties:
Hendrik
Vuye✌️ @HendrikVuye Meester Lahlali, er bestaat ook zoiets als
tergend en roekeloos procederen. Een cursus gemist? #zever 14:03
Jan
Hertogen - Beste Heer Vuye, zijn jou en andere reacties niet
tergend en roekeloos, eerder dan de terzake zijnde antwoorden van Lahlali
die zich een meester toonde in recht en grondwet en de verdediging van het
belang van wie door de uitspraken van De Wever geraakt werd. Weet niet
welke cursussen jij gemist hebt om dit niet in te zien -
22:44
Steve Stevaert heeft uitsluitings-CAO's
tegen vreemdelingen bij De Lijn
geannuleerd
Steve Stevaert heeft me ooit in een brief van 3 blz geantwoord op de vraag
of de CAO's die 'vreemdelingen' uitsloot van een job bij De Lijn, niet
onwettelijk waren, omdat men dat ook op 'contractuelen' toepaste. De
nationaliteitsvereiste gold enkel voor de vastbenoemden. Mede door
het toenmalige Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding werden de
vakbonden en het bestuur van de Lijn teruggefloten. Het is dus pas van
recente datum dat ook 'vreemdelingen' als contractuelen aan de slag
kunnen bij De Lijn. Maar de oudere generaties, en dat is soms nog altijd
manifest zichtbaar in hoe zij 'vreemd' cliënteel en 'vreemde collega's
bejegenen, dragen nog altijd de mentaliteit mee van dit exclusie-denken dat
altijd als een smet zal kleven op het blazoen van de vervoersvakbond.
Met
mondjesmaat is De Lijn aan het verkleuren maar de (maatschappelijke)
schade is nog altijd aanzienlijk, zeker ook voor de Marokkaanse en
Amazigh/'Berberse' chauffeurs die pas laattijdig op hun capaciteiten zijn
aangesproken. In Vlaanderen heeft
werden inwoners van vreemde herkomst onwettig uitgesloten of de toegang
bemoeilijkt. Dat is nog altijd het geval is bij politie, leger,
gevangenisbewakers, de post (al
wat minder), het spoor (ook minder, waar gaat men anders werkvolk vinden),
en ook de zorg, de witste vlek van allemaal wat tewerkstelling van mensen
met migratieachtergrond betreft. De Witte Woede mag zich best eens keren
deze exclusiepolitiek, of zijn de vakbonden hier in hetzelfde bedje ziek
als de Vervoerbonden waren? Dus zeg maar dat in de uniformberoepen pas de
echte gelijkwaardige tewerkstelling van alle burgers zichtbaar moet
worden. Steve Stevaert heeft daar als
Verkeersminister een ebelangrijke
stap in gezet door de onwettige exclusie-CAO
voor vreemdelingen te vernietigen.
Hasselt, kleinburgerlijke stad van klein(e) burgers
Hasselt is een echte centrumstad van kleinburgers waar de burgers vroeger,
zoals in Gent, Frans spraken onder elkaar. Het is een stad die als eerste
en enige in eigen beheer in 1946 een sociale wijk heeft gebouwd, De Casterwijk,
waar wij ondermeer geboren en getogen zijn. Ook de stad met 2
afschuwelijke torens midden in het historische centrum en een Amelinx-wijk rond de Catharinakerk. Studentenstad ook die in
de zestigerjaren al de voortrekker was van de nieuwe jeugdbeweging, eerste
gemengde werking KSA/VKSJ/KSJ (nu recent samen gegaan) in
Vlaanderen in 1968, met in 1969 al in de Isabellastraat (bij de
Paterkeskerk) het centrum van de Derde Wereldbeweging en in 1970 Mijnwerkersmacht
die de basis legde voor de nieuwe communistische partij die Amada werd en
zich later omvormde tot de PVDA, nadat de belangrijkste militanten naar
Wallonië verhuisden om daar de PTB
op te richten, die nu de PVDA overvleugelt met dank aan de Vlaamse
inwijkelingen.
Hasselt gaat voorop in jeugdwerk en jeugdklubs
Met de Haiwai en Excelcior als katholieke en socialistische voetbalploegen
die later versmolten, werden nooit hoge toppen geschoren, ook al speelde
Kris Hertogen bv nog een tijdje voor de Hawai na z'n deelname aan de
Blue
Star, een jeugdclub avant la lettre, zie ondermeer de dichtbundel van
Manu Cox. Het was ook de tijd van het Hooghuis in Hasselt, het eerste
jeugdhuis van het land,
tegenover het Stadhuis, dat werd opgericht door Jaak Bouveroux, de broer van, omdat
de jeugdbeweging geen antwoord kon bieden aan de losgeslagen jeugd. Jaak
Bouveroux die later nog het ACV verdedigde tegen de aanval van de
arbeiders op Ons Huis in Zolder omdat de eindejaarspremie in 1970 niet
werd uitbetaald, proces dat in beroep door het ACV verloren werd. Hasselt was, voor het verschijnen van Steve Stevaert
in de caféscène een broeiende stad vol ideeën, initiatieven,
non-conformisme, waar de arbeiders- en
burgers niet goed weg mee wisten. In de zeventiger jaren ontstond er een
vacuüm waarin het goed boeren was voor mensen als Steve Stevaert, eerst in
de cafésector, later in de politieke handel en wandel.
Het kanaal naar Kuringen en Stokrooi
Hasselt had en heeft geen economie, of het moest het Lijmfabriek zijn waar
het liedje van stamt: Achter het Lèmfabriek, wo het zo goeden riekt, da
wird de werremste liefde geboren, de baseng van het kanaal wor
bevroren..." Niet op de 2de april 2015, toen Steve Stevaert besliste uit
het leven te stappen, enkele honderden meters van de plaats waar ik een
kleine 50 jaar geleden nog 'O Hoofd vol bloed en wonden" zong, achter het
altaar staand in een wit gewaad voor m'n eerste (en laatste) optreden als
diaken in een eucharistieviering, als 1ste jaars theologiestudent aan het
groot Seminarie dat toen nog in Luik gevestigd was. Het kanaal ook, waarlangs we tientallen malen
trokken met de jeugdgroepen richting Stokrooi om op de Bolderberg te gaan
spelen, waar toen nog een geheimzinnige en vervallen kluis gelegen was. Ook Stevaert zal er zijn
(jeugd)herinneringen aan gehad hebben en niet toevallig deze
omgeving gekozen hebben voor z'n laatste adem.
Hasselt - Chrisosthemos 1965 - De rebelse studenten
Het sterven van iemand die uit een omgeving komt waarin je zelf bent groot
bent geworden geeft altijd aanleiding tot nostalgie, die maar interessant is
als ze wat bijdraagt tot het begrip voor de tijdsgeest waarin die iemand
zijn wereld nog moest ontdekken.
De 100 dagen in Hasselt, laatste jaar humaniora, Chrisosthemos. Een
betoging van de laatstejaars met pitteleer- en bolhoeden en pancartes, slogans
roepend waar alle leerkrachten met hun bijnaam vernoemd werden, en dat was niet
altijd vlijend, rond de 1.000 leerlingen op de koer aanwezig om de
feestelijkheden te volgen en te luisteren naar een toespraak op een
geïmproviseerd podium:
Te herkennen zijn Etienne Joris (aan de
rechterkant), die jaren later
het boek schreef
De Putsch van Steve,
over de beginjaren van Steve Stevaert in Hasselt, Jos Bouveroux,
oud VRT-journalist en Paul Van Nevel (met tekst in de handen) van het Huelgas
Ensemble. Na de
toespraak werden ze alle drie onmiddellijk bij de directie geroepen en voor
drie dagen geschorst. Zelf had ik de toespraak geschreven, ondermeer met
hulp van Marc Martens, griffier bij de
provincie Limburg waar hij het secretariaat deed van verschillende provinciegouverneurs waaronder Steve
Stevaert. Ik ben ik
onmiddellijk gaan reclameren dat men mij dan ook maar moest schorsen. Maar
omdat men dan misschien voor erger vreesde, heeft men de schorsing
onmiddellijk opgeheven en werd het verder nog een spetterende Chrisosthemos.
Ze konden zo uit de film A Clockwork Orange
gelopen zijn, film die pas 6 jaar later door Stanley Kubrick werd gemaakt
maar dit op basis van een boek dat al in 1962 door Anthony Burgess
geschreven was. Ik ben herkenbaar onder de vierde hoed van rechts.
Directeur Vankeer, die meer en meer ruimte liet aan de rebellerende jeugd
en de jeugdbewegingen ondermeer die naar Zwartberg trokken, in verbinding
stonden met het projectonderwijs in Bokrijk, 'milieuwerking' steeds
ernstiger namen en de mijnwerkers in 1970 en later ondersteunden en
vanuit Leuven voet aan de grond kregen in Hasselt, werd na enkele jaren
vervangen door een andere directeur om terug orde op zaken te zetten.
Binnen dit rebelse en op actie gerichte jongerenklimaat was de weg bereid
voor anderen, zoals Stevaert om dit ook op commercieel vlak ruimte te
geven en in te pikken op het formele socialisme en de vakbondswerking, die
al in 1970 met het in de steek laten van 20.000 mijnwerkers, voor een
tweespalt gezorgd had waar Stevaert 'de andere kant' kon invullen waarin
hij jaren heeft kunnen gedijen.
Hasselt dus, een stad van libertaire burgerij en van de revolutie, te
klein voor het grote en soms ook te groot voor het kleine.
De niet eindigende saga van De Wever
Bart De Wever zal, als het parket een strafonderzoek instelt naar al
of niet vermeend racistische uitspraken, stoppen met politiek als er een
veroordeling volgt. Hiermee legt hij z'n politieke lot in handen van het
gerecht.
Het betreft twee aanklachten:
Klacht tegen de Wever bij het Antwerps Parket en de
Klacht bij de Human Rights Verenigde Naties.
Vorige artikels en
publicaties op de sociale media
De Wereld Morgen 02/04/2015: Bert De Wever, van kwaad naar
erger
Newsmonkey
01/04/2015: Ik heb mee klacht ingediend tegen De Wever, die
zijn politiek lot in handen van het gerecht legt
BuG 262
on-line: Amazigh, een meerwaarde voor Antwerpen of de onderschatte
rijkdom van een 3000 jarige cultuur
De Wereld Morgen 23/03/2015: Zonder migratie was Antwerpen een
spookstad geworden
De context werd door De Wever opgezet om anti-'Berber' statements te
kunnen maken
Zaak is ook dat het anti- 'Berber' stigma niet uit z'n context gerukt
wordt, zoals men nog als eens gemakkelijk stelt maar dat de context juist
werd opgebouwd om de Berbers te stigmatiseren, en er telkens op terug te
komen, en het met vermeende cijfers en 'de waarheid' te onderbouwen. Een
etnisch culturele groep culpabiliseren is racisme en daar maakt de Wever
zich schuldig aan.
De Wever is geen racist,
dat mag men nog aannemen, maar doet wel racistische uitspraken. De Wever
is bekommerd voor de gemeenschappen die hij vernoemt, zo zegt hij maar hij
valt ze continue verder aan, kwetst ze en ontneemt ze de ruimte om zich
thuis te voelen en zich te ontwikkelen. Hij maakt het op deze wijze
onmogelijk voor de bevolking, ook het 'eigen volk', om tot de acceptatie
te komen van alle inwoners van zijn stad en van België, en tot vreedzaam
samenleven.
Klokslag twaalf voor De Wever: het
misbruik van de boekvoorstelling van Bilal Benyaich
Zonder daarom gevraagd te zijn richt de Wever op de boekvoorstelling van
Bilal Benyaich op 21/03/2015 z'n pijlen op de migranten, de migratiewerking en haar
pleitbezorgers. De Witte en Van Bellingen beseffen nog niet goed wat er
aan de hand is en geven applaus, maar worden meteen teruggefloten in
Terzake van 23/03/2015 waar Annelies Beck vraagt "Welke bevolkingsgroepen" met daarna de
vermelding van Noord-Afrikanen, Marokkanen en 'Berbers' als zijnde
bevolkingsgroepen die meer dan andere (migratiegroepen) misdrijvig zijn,
in de gevangenis zitten, (niet omzien naar hun kinderen, hun partners
slaan .. zoals gezegd na de boekvoorstelling), gevoelig zijn voor salafisme, radicalisering en de Syriëstrijd,
niet georganiseerd zijn als moslims en wantrouwig staan tegenover de
overheid. Dat zijn feiten, dat is de waarheid en dat mag eens gezegd
worden, aldus De Wever, voor de zoveelste maal zonder tegenspraak of
debat.
Alle archetypische gedachten en vermeend onderzoek worden voor de
zoveelste keer in stelling gebracht om een bevolkingsgroep op
etnisch/culturele gronden te criminaliseren, te denigreren, te
culpabiliseren zonder na te gaan of dit wel conform is aan
nationaal en internationaal recht. De Wever stelt zich in lijn met de
anti-joodse, anti Armeense, anti- Huti stigmatisering van bevolkingsgroepen
en roept daarmee op of legitimeert de gevoelens bij de autochtone bevolking
van onvrede en racisme, van haat, discriminatie, direct of indirect,
hetgeen verboden is door de nationale en internationale wetgeving.
De verwijzing naar feiten, cijfers en de waarheid gebeurt zonder de
vaststelling dat het de sociaal-economische positie is van burgers die
voor de verschillen zorgt in de statistiek, en niet in de etnische
achtergrond of de culturele voorbestemming. Filosofen en historici die
zich beroepen op cijfers zonder hiervoor de nodig kennis en
professionaliteit te hebben zijn als boekhouders die bruggen bouwen, of
economen die een veiling uitbaten. Het is daarbij de vraag waar de
academici en sociologen blijven om hierover mee het debat aan te gaan.
Strafklacht tegen De Wever wegens racistische uitspraken
De Wever legt met z'n uitspraken de basis voor de racismeklacht die door 8
personen, 7 Marokkaanse Belgen en ikzelf, belanghebbend als grootvader van
3 Amazigh/'Berber' kleinkinderen, en drie organisaties waaronder de
Internationale Amazigh vereniging wordt neergelegd bij het parket van
Antwerpen, zie strafklacht tav De Wever zie
Klacht tegen de Wever en de klacht bij de VN zie
Klacht bij de Human Rights VN.
Na de sit-in in Antwerpen van 25/03/2015, die met groots machtsvertoon door de politie op
directief van De Wever werd afgevoerd probeert De Wever enigszins te
verzoenen door te zeggen dat hij misschien beter geen bevolkingsgroepen
had genoemd maar dat iedereen ziet dat er zijn die meer dan andere problematisch zijn, dat zijn de feiten, dat is de waarheid. Als meester
Lahlali klacht neerlegt is het hek helemaal van de dam. In het Laatste
Nieuws volgt opnieuw een uithaal van De Wever die de persoon van Lahlali en de
Noord-Afrikaanse, Marokkaanse en de Amazigh/'Berbergemeenschap recht in de
borst raakt. In een sereen interview in De Ochtend, zie
Ochtendinterview herhaalt en verduidelijkt
meester Lahlali op een correcte en gemodereerde wijze het standpunt van
degenen die de aanklacht doen. Hierop ontstaat een vloed
van reacties, Vuye voorop, die op dezelfde manier kunnen beoordeeld als deze
waar de dood van Steve Stevaert aanleiding toe gaf.
De Wever, van kwaad naar erger:
Ik ben geen racist maar..., misschien had
ik geen gemeenschapen moeten noemen maar ... het zijn wel de Noord-Afrkanen, Marokkanen en Berbers in de cijfers. Als die waarheid en
feiten niet meer mogen gezegd, dan stap ik op
En dan moest Reyers Laat nog komen, het forum dat de VRT
voor de zoveelste maal aanbod aan De Wever om z'n standpunt zonder enig
journalistiek weerwerk van de journalist en van Vermeersch, die de Amazigh
taal even in the picture stelt, maar globaal De Wever volgt in z'n
stellingnamen als burger, 'maar als burgemeester' verstandiger had moeten
spreken.
Na Antwerpen is Brussel aan de beurt:
Nu is Brussel aan de beurt:
BDW “Als
ik vandaag de krant lees en ik lees dat de Vlaamse onderwijsinspectie in
omfloerste termen weliswaar zegt het niveau van het Vlaams onderwijs in
Brussel dat ligt een graadje lager omdat daar veel allochtone leerlingen
in zitten dan zeggen ze eigenlijk, ze verpakken dat in ambtenarees maar
dan zeggen ze dat wellicht omdat dat een ‘feit’ is en dat mogen zij dan
toch zeggen, maar ik zie ook heel veel dingen die wel feitelijk zijn en
waarvan ik ook wel voel dat heel veel mensen zeggen eindelijk wordt dat
eens gezegd want iedereen in Antwerpen ziet dat en beleeft dat, dat is
toch de realiteit"
De uitslagen van
scholieren in Brussel zijn een graadje lager dan deze in Vlaanderen. En
dat komt door de allochtonen in het Brusselse onderwijs, voor de goede verstaander, allochtonen zijn nu eenmaal minder
intelligent, minder gemotiveerd, minder bekwaam om betere uitslagen te
halen, de uitval is er ook groter enz. Opnieuw de etnisch/culturele
component aan het minder presteren, zonder enige consideratie over de
socio-economische situatie, de achterstelling, de kansen op beter wonen,
werk van de ouders enz. Opnieuw de tweedeling die in Brussel ook in
Nederlandstalig onderwijs zichtbaar wordt. En als 3/4 van de bevolking in
Brussel "allochtoon" is en er toch nog altijd meer kinderen uit de Rand in
Brussel het Nederlandstalig onderwijs volgen dan er Brusselaars zijn die
buiten Brussel studeren, dan geeft dat de Brusselse 'allochtonen' nog meer
profiel, dan kan de etnische these met nog meer succes aangewend, zie de
interessante statistiek van het
BRIO over Onderwijs
Update 05/04/2015: Zie
De Redactie 01/04/2015. De weergave van het rapport van de
onderwijsinspectie is geen 'ambtenarees' zoals De Wever wil doen
geloven, maar een gedetailleerde aanduiding van het onaangepaste aanbod,
het gebrek aan ervaring en wisseling van leerkrachten tav de dynamiek van
de immigraties. Hierbij springt vooral het onderaanbod van TSO en BSO
richtingen in het oog tav het overaanbod van ASO-richtingen, die dan
allicht vooral bezocht worden door leerlingen uit de rand. Door het 'probeem,
de feiten, en de waarheid' zogezegd onder ogen te zien problematiseert hij
de groep 'allochtonen op ethnisch/culturele gronden, een verwerpelijke
lezing van een werkelijkheid die hij niet wil zien.
Zie Rapport
Onderwijsinspectie 2015
Het is alsof De Wever op een dwangmatig wijze voedsel wil geven aan wie
hem terecht wederspreekt en dus ook aan de deelnemers van de sit-in van
Movement X in Brussel op 6 april 2015 om 14h aan het NV-A
hoofdkwartier in de Koningsstraat 47 1000 Brussel .
Begrip voor de ene door problematiseren van de ander
Tot slot nog de hoofdbekommernis van De Wever, niet gespeend van enige
electorale betekenis: "Het
rechts populisme heeft het nationalisme gepakt en heeft gezegd mensen
hebben identiteit nodig en wij gaan dat geven, we gaan ons afzetten tegen
de vreemde en die cultuur van angst gaan we uitbuiten, en wat heeft de
elite daar tegenover gezet: een hol discours over wereldburgerschap waarin
dat we allemaal dikke vrienden zijn en die cultuur dat is allemaal
verrijkend. Maar die mensen die in Borgerhout zijn achtergebleven die
hebben dat zo verrijkend niet ervaren hoor die hebben zichzelf voelen
vervreemden en daarvoor moet er voor die mensen wat begrip zijn”.
Zeker wanneer blijkt dat 81,4% van de kinderen in Borgerhout van 0 tot 6
jaar van vreemde herkomst zijn, waaronder 43,1% van Marokkaanse, zeg maar
in meerderheid Berberse afkomst. Mag De Wever hen dan niet verbinden aan
het 'problematiserende', het onveilige, het cultuur gebondene van deze
moeilijk te controleren of te 'beschaven' groep, mag er dan niets
geruststellend gezegd worden voor deze autochtone Borgerhoutenaars die met
40% al erg in de minderheid komen. Mag men zichzelf niet witwassen door de
anderen, en de 'elite van de multiculturaliteit' zwart te maken. Maar hoe
kom je verder met een burgemeester die alle deuren sluit, of in feite niet
meer gelooft dat zijn politiek zal overleven?
Tot slot: De
Barbaren
De Barbaren, zoals hij kon uitleggen in Reyers Laat waren voor BDW een
goede gelegenheid geweest om even de geschiedenis van het kolonialisme aan
te halen. Het Griekse woord Barbaren (de niet-Grieken) werd gebruikt door
de Franse kolonialisten voor de Berbers om hen als niet geciviliseerd, uit
de bergen komend, niet te vertrouwen en wantrouwend tegenover de overheid
te betitelen. De Amazigh hebben er geen punt van gemaakt dat zij later ook
als Berbers werden aangeduid.
Maar het gebruik van 'Berbers' in een politiek denigrerende betekenis is
alsof men de weerstanders in WO2 als "terroristen" zou betitelen, zij die
niet alleen wantrouwig stonden tegenover de bezettende overheid maar deze
ook met de wapens bekampten. Het wantrouwen en het verzet tegen een
bezettende macht is een eigenschap die juist het vertrouwen uitdrukt van
de inwoners, van de Amazigh, in de legitieme overheid. Het tegengestelde
dus van het kwaad daglicht waarin de Wever hen plaatst.
Uitleiding:
En zou de wereld er niet beter uitzien wanneer Bart De Wever en
Movement X (en anderen) volgende statements zouden maken:
BDW: Als bevolkingsgroepen zich geviseerd voelden op basis van mijn
uitspraken of hoe ze zijn overgekomen dan lag dat niet in mijn bedoeling
en verontschuldig ik me daarvoor, meer speciaal bij de Noord-Afrikanen,
Marokkanen en Amazigh, die ik Berbers genoemd heb. Ik zal, samen met alle
beleidsniveaus werken om een volledige gelijkheid te verzekeren in de
toegang tot onderwijs, werken en wonen voor elke inwoner, ongeacht afkomst
of religie.
MvX: Als medeburgers zetten wij ons in en roepen wij iedereen op om
de criminaliteit op alle vlakken te voorkomen en te bestrijden, mee te
werken aan het voorkomen van radicalisering die tot terrorisme en geweld
leidt, aan ieders talenten optimaal te ontwikkelen in het onderwijs, ter
beschikking te staan en initiatief te nemen voor werk in loondienst en als
zelfstandige en te streven naar een optimaal en begripvol samenleven van
iedereen.
Jan Hertogen, socioloog
www.npdata.be
0487 335 552
Wie geen berichten meer wenst te ontvangen kan dit langs een RE melden
|