BuG 24 bis - Bericht uit het Gewisse 28/05/06  BuG 24   Portaal nationaliteisverandering Portaal Immigratie

Helft van nieuwe immigratie in Vlaams gewest
Nieuwe immigratie 1990-2004 naar gewest en nationaliteit
en een voetnoot over Imazighen ('Berbers') en taalachterstand

De migratiestop gaat samen met de legale immigratie van een kleine half miljoen vreemdelingen in België gedurende de laatste vijftien jaar. Voor elke vreemdeling die Belg wordt, komt er tussen 1990 en 2005 een nieuwe 'vreemdeling' het land binnen, hetgeen geleid heeft tot een uitbreiding van de Belgische bevolking met een half miljoen inwoners. In BuG 24 wordt dit uitgebreid gedocumenteerd op basis van de NIS-gegevens over vreemdelingenaantallen en nationaliteitsveranderingen tussen 1990 en 2005. Gezien dit een opvallend cijfer is hebben we de nieuwe immigratie nagegaan per gewest en voor de verschillende nationaliteiten. Voor de basisgegevens zie portaal vreemdelingen.

Vlaanderen - immigratieland

57% van de Brusselse bevolking is van vreemde afkomst, tegenover 10% in Vlaanderen en 17% in Wallonië. Is de nieuwe immigratie meer dan elders in Brussel gesitueerd? Een opdeling van de nieuwe immigranten naar gewest geeft echter een verrassend beeld: 47% van de nieuwe immigranten, of 223.190 van de 476.164 nieuwe vreemdelingen in België tussen 1990 en eind 2004 streken in Vlaanderen neer, terwijl er toch maar 34% van de vreemdelingen wonen. 
  

Belgwording en nieuwe immigratie per gewest tussen 1990-2004

Aantallen                        per Gewest

Vreemdelingen 1990

Nieuwe Immigratie 1990-2004

Belgwording 1990-2004

Vreemdelingen eind 2004

Vlaanderen

244.639

223.190

170.540

297.289

Brussel

267.769

170.709

173.267

265.211

Wallonië

368.404

82.265

142.307

308.362

Totaal

880.812

476.164

486.114

870.862

Percentages

 

 

 

 

Vlaanderen

28%

47%

35%

34%

Brussel

30%

36%

36%

30%

Wallonië

42%

17%

29%

35%

Totaal

100%

100%

100%

100%

  
Bij een globaal dalend aantal vreemdelingen in België van 8,9% in 1990 naar 8,3% in 2005, wat door de OESO nog recent in beeld werd gebracht,  is er toch sprake van een stijgend aantal 'vreemdelingen' in Vlaanderen van 4,2% tot 4,9%  (+0,7%) en een vermindering in Brussel (-1,5%) en Wallonië (-2,2%).
  

% vreemdelingen op bevolking per gewest

Gewest

% vreemdelingen

 

1990

2005

Evolutie

Vlaanderen

4,2%

4,9%

0,7%

Brussel

27,9%

26,3%

-1,5%

Wallonië

11,3%

9,1%

-2,2%

Totaal

8,8%

8,3%

-0,5%

  
Marokkanen en Turken goed voor 'slechts' 32% van de nieuwe immigratie

Wanneer
de nieuwe immigratie naar nationaliteit bekeken wordt blijkt dat naast gezinshereniging en huwelijk ook nieuwe immigratie van 'gevestigde waarden' zoals Frankrijk, Nederland en andere landen van de Europese Unie, een forse input geven, mede doordat voor deze landen geen immigratieverbod geldt. Ook langs legale tewerkstelling krijgen vreemdelingen nog verblijfsrecht. Op basis van de verdeling naar nationaliteit wordt uiteraard geen uitsluitsel gegeven over de redenen van immigratie maar er zijn toch belangrijke indicaties uit af te leiden. 57% van de nieuwe immigratie komt uit niet-Europese landen. Marokkaanse en Turkse nieuwe immigranten zijn goed voor 32% van de 'nieuwe vreemdelingen' tussen 1990 en 2005, Congo voor 4% en andere zwart-Afrikaanse landen voor 6%. Afrika en Turkije zorgen dus voor 44% instroom van nieuwe migranten de laatste vijftien jaar.
    

Belgwording en nieuwe immigratie per nationaliteit in België tussen 1990-2004

Gegevens voor de voornaamste landen

Vreemdelingen 1990

Nieuwe Immigratie 1990-2004 (2)

Belgwording 1990-2004

Vreemdelingen eind 2004

% Nieuwe immigratie

1. Niet-Europees

 

 

 

 

 

   Marokkaan

138.417

101.412

158.550

81.279

21%

   Turk

81.775

50.500

92.390

39.885

11%

   D.R.Congo

11.186

18.159

16.174

13.171

4%

   China

2.168

7.866

2.751

7.283

2%

   Algerije

10.644

7.032

10.313

7.363

1%

   Tunesië

6.247

4.182

7.130

3.299

1%

   USA

11.489

1.024

1.037

11.476

0%

   Andere Azië

18.446

37.037

22.240

33.243

8%

   Andere Afrika

10.166

26.590

14.023

22.733

6%

   Andere Amerika

7.520

14.624

7.328

14.816

3%

Totaal

298.058

268.426

331.936

234.548

57%

2. Europees

 

 

 

 

 

   Nederland

62.397

48.874

6.293

104.978

10%

   Frankrijk

92.207

36.170

11.028

117.349

8%

   Ex-Yoegoslavië

5.537

15.211

9.608

11.140

3%

   Portugal

15.137

14.409

2.173

27.373

3%

   Polen

4.689

13.888

4.581

13.996

3%

   Duitsland

26.969

11.678

2.323

36.324

2%

   UK

21.955

6.096

2.069

25.982

1%

   Andere Europa

38.822

41.613

17.074

63.361

9%

   Spanje

52.399

-4.252

4.947

43.200

-1%

   Italie

240.469

-10.638

50.816

179.015

-2%

Totaal

560.581

173.049

110.912

622.718

37%

3. Vluchtelingen

22.173

31.238

39.815

13.596

7%

Totaal (1)

880.812

472.713

482.663

870.862

100%

(1) Voor 2004 werd 2003 gedupliceerd zodat het totaal afwijkt van het gekende per gewest 2004

 

(2) Voor Italianen en Spanjaarden is er een emigratie bezig naar hunland van oorsprong.

 

Bron: Speciaal opgevraagde listings NIS

 

 

 

  
Vluchtelingen: 7% van de nieuwe immigratie

De vluchtelingen vormen in de immigratiedynamiek een apart hoofdstuk.
Zij worden in de vreemdelingenstatistiek niet onder hun land van herkomst ingeschreven maar in een aparte categorie vluchtelingen. Eens erkend vluchteling kunnen zij zoals elkeen een aanvraag indienen om de Belgische nationaliteit te verwerven, zodat ook voor hen kan nagegaan worden hoeveel erkende vluchtelingen tussen 1990 en 2005 Belg geworden zijn. Begin 1990 waren er 22.173 erkende vluchtelingen in België. Op vijftien jaar tijd zijn er 31.238 erkende vluchtelingen bijgekomen, of 7% van het totaal aantal nieuwe immigranten. 39.815 van hen zijn de laatste vijftien jaar Belg geworden, zodat er op 1 januari 2005 nog 13.596 erkende vluchtelingen in België verbleven. 

Forse imigratie vanuit Nederland, Frankrijk en Oost-Europa

Samen met Duitsland en het Verenigd Koninkrijk staan Nederland, Frankrijk en Portugal in voor 24% van de nieuwe immigranten in België de laatste vijftien jaar. De grensgemeenten met Frankrijk en Nederland kunnen daar van meespreken. Uit Oost-Europa springen vooral Ex-Joegoslavië en Polen naar voor als emigratielanden met in totaal 5% van de nieuwe immigratie. 9% van de nieuwe immigratie komt vanuit alle andere Europese landen samen.

Spanje en Italië: negatief immigratiesaldo

Immigratie uit Europese landen zal de komende jaren een constante en dynamische factor blijven, die evenwel afgezwakt wordt door re-emigratie, of terugkeer naar het land van oorsprong zoals bij Spanjaarden en Italianen (al) vast te stellen is. Het betreft hier de eerste immigratiebewegingen naar België die vanaf 1950 voor Italianen (Marcinelle) en vanaf 1960 voor Spanjaarden goed op gang gekomen is. De leeftijd en pensionering van deze vroegste immigranten en de verbeterde leefomstandigheden in het land van oorsprong zijn allicht de reden om zich daar te hervestigen. Het is dan ook noodzakelijk om voldoende ver terug te gaan in de tijd om zicht te krijgen op de dynamieken van immigratie uit en re-emigratie naar land van oorsprong. 

Immigratie in België tussen 1891 en 2005

Onderstaande grafiek geeft een gedetailleerd overzicht voor 7 belangrijke emigratielanden tussen 1891 en 2005. Het betreft de 'vreemdelingen' maar de Belgwording zorgt voor een afkalving van de cijfers. De Belgwording wordt echter gecompenseerd door de nieuwe immigratie en ook door re-emigratie zoals bij Spanjaarden en Italianen het geval is. De nieuwe imigratie ligt dus hoger dan uit de cijfers blijkt omdat de re-emigratie er reeds van afgetrokken is. Voor Marokkanen en Turken, en meer in het algemeen voor niet-Europeanen is re-emigratie minder zichtbaar in de 'vreemdelingen'cijfers omdat zij veel meer dan de Europeanen, Belg geworden zijn, nl 80% voor de Turken en 76% voor de Marokkanen. 

Vóór 1981 worden de evolutiecijfers bekomen door interpolaties tussen de verschillende volkstellingen die hebben plaatsgevonden. Ook de 'gedwongen emigratie' met als doel de vernietiging onder het nationaalsocialisme van de Joden wordt in beeld gebracht.
   

  
Bron: Nicolas Perrin UCL en eigen aanvulling en verwerking
Noot:
Ephraim Schmidt (Geschiedenis van de Joden in Antwerpen, Antwerpen, 1969), telde in de oorlogsjaren 55.000 Joden in België waarvan 49.700 vreemdelingen. Samen met 1.017 Belgische joden werden 24.543 van hen gedeporteerd vanuit Mechelen om in Auschwitz gedood te worden. 1.244 van hen zijn aan deze vernietiging ontsnapt. 

Re-emigratie van Marokkanen

De eerste generatie Marokkanen en Turken gaan meer en meer met brugpensioen en pensioen. Gedurende ons verblijf in Marokko op de as Nador-El Hoceima in het Rifgebied  werden wij regelmatig geconfronteerd met tijdelijk en vast terugkerende Marokkaanse Belgen. Uit dit gebied zijn een groot deel van de Marokkaanse Belgen geëmigreerd en als (brug)gepensioneerden pendelen nu vooral de mannen tussen België en Marokko of hervestigen zich in het gebied Tanger-Tetouan, de modernere steden in het overigens nog altijd erg achtergestelde 'Berber'- of Imazighengebied in Noord Marokko. Een introductie in het Marokkaanse en Imazighen-leven is, ter verlichting van de gedachte, te vinden in het reisverslag Jan in Marokko, en kan wat achtergrond geven om het begin en het verloop van de emigratie uit Marokko beter in te schatten (1)

Jan Hertogen, socioloog

(1) In het Marokkoverslag wordt ook het boek van Mohamed Chafik over de Imazighen, Geschiedenis van de Berbers, als leiddraad genomen. Het was een echte 'oogopener' dat de Imazighen, de 'Berbers' ,enkel een 'gesproken taal' kennen, die met geen enkele andere taal te vergelijken is en waarvoor geen schriftelijk equivalent gestaat.  Het is een taal die, tot voor kort, niet kon gelezen of geschreven worden. Spreken over analfabetisme bij de 'Berbers' is daarom zonder voorwerp omdat zij enkel een gesproken taal kennen. Het geschreven Amazigh is met de Arabisering en islamisering van Marokko 13 eeuwen geleden verdwenen. Sindsdien wordt de 'Berber'taal enkel langs het gesproken woord doorgegeven en kinderen worden vanaf de moederschoot in Marokko en in Europa in het Berbers aangesproken, zij krijgen het met de moedermelk mee. Pas in het kleuteronderwijs of in sociale contacten op de jongste leeftijd leren zij talen waar ook een schriftelijk equivalent voor bestaat. Eventuele taalachterstand dient dan ook best met deze 'culturele eigenheid', die essentieel is voor het overleven van het Imazighenbestaan en -cultuur, rekening te houden en eventueel de recente introductie van het geschreven Tamazigh in Marokko, ten experimentele titel in 300 lager onderwijsscholen, te volgen. Kennis van de eerste (Tamazigh) en van de tweede taal (Nederlands) levert op 8 jaar kinderen af die perfect beide talen beheersen. Deze kennis is al twee decennia aanwezig is het onderwijsveld en vindt, ondermeer omwille van de specifieke taaltoestanden in België, ook aangehaald door Mohammed Chafik in zijn boekje, geen consequente toepassing. De Turkse Lucerna-scholen in Vlaanderen hebben dit allang begrepen en halen er prachtige resultaten mee. Voor wanneer een Imazighen school?