Het zou blijk geven van inzicht en moed
moesten de spoorvakbonden (eindelijk) de hand reiken aan wie zij soms
verfoeien: de jongere met migratieachtergrond die nogal eens rond
vervoerbewijzen met hen in de clinch gaan.
Dat er agressie is op treinen geeft het
onbehaaglijk gevoel alsof criminelen, ingehuurd door het
nationaalsocialisme onder leiding van de SS politieke gevangenen,
joden, Roma en Sinti mogen ineenslaan. Zo erg is het natuurlijk niet,
en de vergelijking gaat niet op, behalve dat criminelen, straat- en
treincriminaliteit altijd rechts ter beschikking staan of voor hen
loopjongen spelen.
De 9 jongeren die in Vilvoorde op de locale trein stappen hadden niet
als doel een treinbegeleider te agresseren, het is er wel van gekomen.
De discussie komt soms te vlug, de sociale controle werkt omgekeerd
zowel bij de jongeren als andere reizigers, en wat/wie kalmerend moet
werken komt er niet toe of missen effect. Dat de jongeren opgespoord,
in heroriëntatie of herstelbemiddeling en uitzicht gegeven worden.
Maar er is meer, en een blik op de leeftijdsverdeling van het
spoorwegpersoneel maakt dat onmiddellijk duidelijk.
Er bestaat een structurele aversie bij de aanwervingsdiensten en
misschien ook de vakbonden tegen de gekleurde medemens, tegen het
aannemen van personeel met migratieachtergrond bij het spoor, zoals
bij De Lijn tot voor een tiental jaar. Wie het jonge en nog mager in
aantal zijnde nieuwe begeleidingspersoneel observeert kan daar niet
langs kijken. Daarbij komt dat tussen 30 en 50 jaar er praktisch geen
personeel in dienst is, dus de generatie die mee de opbouw van de
diverse samenleving hebben meegemaakt zijn praktisch totaal afwezig
en enkel wit. Enkel de 50-plussers, die bijna de helft van het
NMBS-personeel uitmaken, zijn massaal aanwezig met niet altijd
adequate antwoorden op de gewijzigde bevolkingssamenstelling, zonder
hen dat kwalijk te nemen.
Wel hebben De Croo (de vader) en Dehaene boter op hun hoofd omdat zij
als minister van verkeer eind de negentiger jaren politiek de
ondergang van de spoorwegen hebben georganiseerd, tot de
snelheidstreinen ze opnieuw in de lift gestoken hebben. Het
desastreuze politieke en –personeelsbeleid weerspiegelt zich in de
extreem a-typische leeftijdsopbouw tussen 30 en 50 jaar, naast de post
de enige van de openbare diensten die zulk een beeld geeft. Binnen dit
en 15 jaar moet minstens 50% van al het spoorwegpersoneel vervangen
worden, en dit voor alle functies, onderhoud, machinisten,
treinbegeleiding, management. Voor de leeftijdsverdeling 15-64 jaar in
alle sectoren, zie
BuG
173.
Maar meteen wordt ook duidelijk dat de spoorwegen (de post en andere
publieke diestverlening) de komende decennia onafwendbaar het terrein
worden waar de (ver)nieuw(d)e samenleving vorm zal krijgen en
zichtbaar worden. En dit zal opgaan voor alle ‘uniform’beroepen,
spoor, post, politie, gevangenisbewakers, brandweer enz. Méér dan in
welke andere sector ook zullen het de Marokkaanse jongens zijn die hun
natuurlijke dienstbaarheid, hun spontane charme en hun aangeboren
talent voor bemiddeling uitdrukken en zichtbaar maken. Wie er anders
over denkt of z’n vooroordeel laat prevaleren op deze toekomstschets
zal door de geschiedenis ingehaald worden."
Naschrift: Groen en Ecolo zouden best een upgrade doen van hun
voorstel van 'dubbelbanen' die in feite niet 'structureel' zijn maar
afhangen van de individuele beslissing van een 55+ werknemer.
'Structureel' zou zijn om bv aan alle werknemers van 58 jaar die nog
aan het werk zijn 12 extra dagen verlof te geven, op 60 jaar nog
eens 12 dagen en op 62 nog eens 12dagen, dus 36 in totaal voor wie als
62 jarige nog werkt. En de vervanging gebeurt door jongeren: meer
jongeren aan het werk door minder werken van ouderen. Op de
studiedag van De Lege Portemonnees in Gent werd dit uit de doeken
gedaan, ook dat het budgettair een nuloperatie is, dwz een maatregel
die zichzelf volledig terugbetaalt. Als Groen en Ecolo iemand
halftijds willen laten werken aan 75à 80% van hun wedde, dan kan men
zonder problemen een werknemer van 62+ voltijds laten werken met 36
extra verlofdagen die 'collectief' betaald worden. Zulk een maatregel
brengt dubbele RSZ, voor de jongere die de vervanging doet en de
oudere die er voor betaald wordt, de belastingsinkomsten stijgen
evenals de koopkracht, en geen dubbele uitgave aan werkloosheid, niet
meer van de jongere én ook niet van de oudere die werkloos zou worden
als hij niet meer werkt, dwz een terugverdieneffect van 80% voor de
tewerkstelling van de jongere én het aan het werk houden van de
oudere. Voor verdere info zie inleiding voor De Lege Portemonnees in
BuG
173.
BuG 183 on-line
Printversie (2p)
Jan Hertogen,
socioloog.
www.npdata.be
0487 335 552