Aan Liégeois en De bon:
sterk België door asiel en migratie
Sociale- en bestaanszekerheid, een rots in de
branding voor iedereen
Niet verstuurde brief van 15/09/2011
Beste Heren Liégeois en De Bon,
25% van de Belgische bevolking is van vreemde afkomst. Migratie, asiel
en neem er ook maar de reguralisatie bij hebben na wo2 gezorgd dat
België een divers land is geworden. Is het niet juist door de sociale-, bestaans-
en inkomenszekerheid dat deze bevolkingstransformatie in vrede
is kunnen verlopen? De rechterlijke macht moet toezien op de uitvoering
va n de wetten. De sociale fraude dient aangepakt en gerechterlijk
vervolgd, dat gebeurt ondermeer door de arbeidsrechtbanken en uiteindelijk
de
Arbeidshoven. En vanuit deze Arbeidshoven verheffen jullie nu je stem,
uitvergroot in de pers en politici die staan te dringen om zich rond
migratie en asiel te profileren in de hoop er electoraal van te
profiteren.
Maar zeg nu zelf, het is alsof jullie in de
vuilbak van de restaurants gaan kijken om vast te stellen dat de
kwaliteit van de geserveerde maaltijden maar niets is en zo te zien
worden er geen maaltijden van enige kwaliteit geserveerd, toch als je in
het afval gaat ploegen. Monica De Coninck in de 7de dag van 04/09 was er
vlug bij om jullie op jullie plaats te zetten. "Na zeer strikte
controle op alle dossiers die bij het OCMW toekomen kunnen wij zeggen
dat er van misbruik in feite in Antwerpen geen sprake is" zo stelde zij. "Er worden per jaar enkele honderden
dossiers doorgegeven aan het parket, en er zijn ook migranten en
asielzoekers die geen tegemoetkoming krijgen en die zelf in beroep gaan
en met steun van de advocatuur zich tot de rechtbanken richten. Het
is natuurlijk verkeerd om de migratie en asielproblematiek enkel te
bekijken vanuit de gevallen die de arbeidsrechters en andere magistraten
voorgeschoteld krijgen. Leefloon, werkloosheid en andere hulp worden
in hoofdzaak en na punctuele controle terecht toegewezen", zo besluit Monica De
Coninck.
Wat doen jullie in het mercuriale bij
het begin van het rechtelijke jaar. De Bon en z'n medewerkers
kijken naar enkele dossiers die zij in behandeling hebben en proberen
van daaruit een beeld te vormen van de levende werkelijkheid van hulp,
ondersteuning en maatschappelijke solidariteit. Jullie krijgen enkel de
probleemgevallen onder ogen en het is jullie
taak om deze 'afvalbak' uit te kuisen, vooreerst door ze naar aard en
voorkomen te selecteren en een plaats te geven en na te gaan of ze wel
terecht zijn 'weggegooid', over tijd of niet, afgewezen, en na te gaan
of de wetten wel of niet goed werden toegepast en deze in de feiten te
corrigeren. Maar daarover geen woord.
Het is de samenleving, de werkgevers, de dynamiek van toekenning van
sociale – en bestaanszekerheid zelf die jullie onder vuur nemen. Terecht
verwijzen deze instanties naar de stilte waarin de academici zich al
jaren hullen, maar dat is geen reden dat het 'gerecht' zelf om met een veralgemening en uitvergroting
van het marginale, het algemene beeld te schetsen. Welk een blammage
voor de 126.877 vreemdelingen die zich langs emigratie, asiel/regularisatie en
ambtelijke herinschrijving in de bevolkingsregisters hebben
ingeschreven in 2009. Daartegenover staan 57.873 vreemdelingen
die uitgeschreven zijn in België, waar jullie dus 'vanaf' zijn zodat bij
saldo in 2009 er 69.004 vreemdelingen bijgekomen zijn. Hier dient nog
het natuurlik saldo bijgeteld van de vreemdelingen die reeds in België
verbleven, nl 12.744 geboorten evenwel ook 6.110 overlijdens zodat het
natuurlijk saldo 6.634 bedraagt. Voor het eerst sinds 21
jaar is de aangroei van vreemdelingen langs migratie in 2009 dalend, maar dat zal
de heren magistraten wel ontgaan zijn.
Bijkomen aan de migratie zijn er de asielaanvragers die niet bij de
'vreemdelingen' gerekend worden. Zij komen in het 5de register terecht,
het wachtregister asiel. In vergelijking met het vorige halfjaar is er
nog altijd sprake van een daling, in vergelijking met een jaar geleden
met een lichte stijging tot 23.463, als we aanvragen tot 08/11
doortrekken tot een jaar. Maar hier moet men ook een kat een kat noemen.
Als men, vanuit het westen oorlog voert en z'n bommen gooit op Afganistan, Irak, Kosovo en Servië
dan zorgen deze vier landen bijeen al voor 28% van aanvragen in 2011. En degenen die verheugd waren om
het verdwijnen van het 'communisme' in Oost-Europa wensen nu de deuren te
sluiten voor wie de nieuwe ellende ontvluchten: Rusland, Armenie,
Macedonie, Georgie, Albanie goed voor 17% van de asielaanvragen in 2011.
Dat er uit de DR Congo (oud-kolonie) niet meer asielaanvragen komen,
4,4%, is moeilijk te vatten, enkele oorlogslanden in Afrika die het
kolonialisme slecht verteerd hebben, springen er wel uit: Guinea, Somalie.
Maar jullie als rechterlijke
macht slagen er in vanuit een zeer berpekte inkijk in het reilen en
zeilen van migratie en asiel de parlementaire en uitvoerende macht te
destabiliseren en zichzelf tot 'quasi-poplisten' te degraderen in de
lijn van het traditionele extreem rechtss en nu NV-A.
En het pleit niet voor magistraten om het over sociale zekerheid
(waarvoor men moet gewerkt hebben en afdrachten gedaan) en over
bestaanszekerheid te hebben (leefloon) en zeg ook maar inkomenszekerheid
langs de tegemoetkoming voor gehandicapten en bejaarden, alsof men zelf de financierder of beheerder is van deze
systemen. Dat zijn in grote mate de werknemers en de sociale partners. Ook haalt men sociale-
en bestaanszekerheid zomaar door elkaar. Iemand kan maar werkloosheid
'genieten' als hij een zelfde referteperiode als iedereen kan aantonen
in welbepaalde landen.
En is het niet zo, dat elke
burger, van af z’n eerste dag erkend verblijf in België, recht heeft op
bestaanszekerheid, of willen de magistraten dat het aantal rechtelozen
in België exponentieel zou stijgen. En is het niet zo dat door misbruiken, die in
de marge van de toepassing van sociale en bestaanszekerheid voorkomen,
uit te vergoten, men zoals het VB0, de Vlaamse werkgevers en de NV-A de
basis van de sociale zekerheid en bestaanszekerheid wil aantasten.
In feite zijn het niet de migranten en asielzoekers die een gevaar
voor de democratie vormen maar een bepaalde groep magistraten zoals die
vooral in Antwerpen op de voorgrond treden.
Met vriendelijke groeten,
Jan Hertogen, socioloog
|